Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy przedstawia się nam dowody przeczące naszym najgłębiej zakorzenionym przekonaniom, częściej przeformułowujemy znaczenie dowodów, niż zmienimy punkt widzenia. Wymyślamy nowe powody, usprawiedliwienia i wyjaśnienia. Czasami po prostu ignorujemy fakty.

Liczy się to, żeby zacząć, podjąć ryzyko, nie bać się porażki i dać z siebie wszystko.

dopóki odruchowo reagujemy na porażkę, zakładając, że osoba, która miała z nią najwięcej wspólnego, musiała popełnić zaniedbanie albo umyślną szkodę, dopóty źródłem winy może być wszystko, a ludzie będą zatajali niepowodzenia, przewidując, że zostaną obwinieni. Tymczasem gdybyśmy widzieli w błędach okazję do nauki, mielibyśmy motywację, by dochodzić prawdy.

Chodzi o to, by budować systemy i kultury pozwalające organizacjom widzieć w błędach źródło wiedzy, a nie zagrożenia.

Filozof nauki Karl Popper napisał: "Prawdziwa ignorancja nie polega na braku wiedzy, lecz na odmowie jej zdobycia".

Błędy nie popełnił nigdy tylko ten, kto nigdy nie próbował niczego nowego.

Rządzenie państwami odbywa się w oparciu o opowieści, przeczucia, niesprawdzone ideologie i dane obserwacyjne, często zmanipulowane tak, żeby pasowały do sformułowanych wcześniej wniosków.

Nasze rozumowanie w kwestiach społecznych przeczy logice. Uważamy argumenty za bardziej przekonywujące, kiedy nie powołują się na twarde dowody. Podziwiamy siłę przekonań, czyli zwykle po prostu intuicję. Taka pogarda dla wiedzy przywodzi na myśl czasy, kiedy człowiek jeszcze nie uprawiał nauki.