Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

(...) płaczące cienie; ludzie o oczach czerwonych jak żar; piękna dziewczyna z patyków i pajęczyny, która zaśpiewała (...) głosem podobnym do szeleszczenia słomy.

- Jak większość ludzi, niepotrzebnie tracisz czas, próbując odkryć znaczenie rzeczy. Świat to kupa gnoju, a my jesteśmy robakami, które w nim żyją i pożerają się nawzajem. Ten, kto zje wszystkich, wygrywa, mimo to wciąż pozostaje tylko ostatnim żyjącym robalem w kupie gnoju.

- Jak się nazywasz? - zapytała już chyba po raz setny.
Obserwował ją z ustami wykrzywionymi w lekkim grymasie rozbawienia albo pogardy.
- Vo - odpowiedział niespodziewanie. - Co znaczy „z”. Ale ja nie jestem „z” niczego.
Jestem końcem, a nie początkiem.