Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W mojej Rosji baliśmy się tylko KGB. Wtedy nie było przestępców. A teraz jest wielu przestępców, a nie ma KGB. Wcale nie jest lepiej.

-Daj spokój. Siedzisz w koniach, prowadzisz się z tym tłumem- obrzydliwie bogatym, znudzonym, zepsutym, pozbawionym moralności i żądnym władzy. Życie to gra o wysoką stawkę, bez ograniczeń. Chyba że jesteś Forrestem Gumpem świata polo, bo inaczej możesz być pewnien, że każdego dnia przed południem okłamie cię przynajmniej z pół tuzina ludzi.

Właśnie tamtej zimy po raz pierwszy w życiu naprawdę się zakochałam. Przedtem nie miałam ochoty na romanse- przez dziewiętnaście lat swojego życia widziałam w końcu tylko, jak miłość idzie źle, psuje się i rozspada, a ludzie są nieszczęśliwi i zranieni. Wydawało mi się dużo lepszym pomysłem, by szaleć, bawić się i wycofać, jeśli związek zbliżał się do pewnego etapu- a taki nadchodził prędzej czy później.

Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.

Nigdy nie byłam specjalnie towarzyska, więc wystarczyłam sobie za wszystkich znajomych. Tak było dobrze. Nie musiałam przystosowywać się do czyjegoś idealnego obrazu ani przeżywać niekończońcych się rozczarowań moją osobą. Potrafiłam znaleść zadowolenie w swoim wnętrzu. Zadowolenie- albo coś, co było temu bliskie.

-Nienawiść jest jak trucizna, a ty chcesz, żeby ktoś od niej umarł.
-Dziekuję, ojcze Barbaro- odparłam ironicznie- zachowaj swoją homilię dla kogoś, kogo ona obejdzie.

Dzieci to niezwykłe, małe stworzenia. Potrafią dostrzegać rzeczy nieoczywiste i widzą w ludziach więcej, niż się wydaje. Dostosowują swoje myślenie, działania i reakcje do tego, co obserwują. Dzieci ufają też intuicji i dzięki temu nic ich nie blokuje i nie rozprasza, nie przysłania jasności umysłu - u nas, dorosłych, jest inaczej.

Pytałam sama siebie czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły się przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał sie jeszcze intensywniejszy?

Była marzeniem.
Była koszmarem.
Była martwa.