Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wicher bardzo porusza wyobraźnię (...) bo można powiedzieć, że jest i go nie ma. Widzi się tylko skutki jego obecności.

Kiedy wreszcie skończą się te wszystkie uprzedzenia?! Bobry się pracoholikami, kuny to złodzieje, koty - kryminaliści, wrony - idiotki, jeże - nieufne, psy - agresywne. Przecież tak nie można. Każdy się może zmienić! Wszędzie są wartościowe osobowości!

Myślę, że wy, młodzi, dobrze rozumiecie, jak bardzo trzeba uważać z fałszywymi uogólnieniami i jakie to ważne, żeby szanować każdą istotę.

Bardzo trudno odpowiedzieć na pytanie - po co ktoś zajmuje się rymowaniem.
Z faktu, że słowa "kotek i "płotek" kończą się tak samo, nie wynika przecież żadna konieczność czy choćby tylko potrzeba ich łączenia.
(...)
Być może jest tak, że Bromba, która zazwyczaj łatwo popada w stany głębokiej refleksji, pisze wiersze, żeby nie popaść zbyt głęboko.
Fikander z kolei (...) oświadczył kiedyś, że zajmuje się poezją, aby odwrócić swoją uwagę od uczuć.
Wynikałoby z tego, że zajmujemy się rymowaniem, by nie zajmować się czymś innym.