Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odeszli nagle, nie troszcząc się o to, co zostaje. O swoje skarby.

Wszystko na swoim miejscu, wszystko w porządku, tyle że nieruchome, poza czasem, gdyż to człowiek rządzi czasem rzeczy, a człowieka nie było. Ani jednego.

Okresami nie znoszę ludzi (...) Teraz, kiedy „oni” zniknęli, niemal ich pragnę, a przynajmniej szukam i zaczynam doceniać ich ważność.

Ptaki robią piekielną wrzawę, namnożyło się ich mnóstwo. (…) Ach ludzie, chcieliście walczyć z powszechnym zatruwaniem środowiska? To proste: wystarczyło wyeliminować rasę zatruwaczy.

Świat nigdy nie był tak żywy, jak jest dzisiaj, kiedy pewna rasa dwunogich przestala na nim grasować. Nigdy nie był taki czysty, lśniący, wesoły.

Wszystko w niezmąconej ciszy. Raz wreszcie coś w milczeniu i bez retoryki. Chmara ulatujących dusz napełniła bielą nocne niebo.

Nie zostawili żadnych śladów.

Po tylu niezdarnych, nieokrzesanych czynach, to ich odejście było, trzeba przyznać, eleganckie.

Ich najcięższą, a przynajmniej najświeższą winą było Zapaskudzenie świata. Zazwyczaj dodawało się do tego jeszcze inne oskarżenia: Zatruwanie, Zokrutnienie.

Biada temu, kto jest sam: odwieczne przekleństwo, czyżby miało się ono sprowadzić do skazania mnie na wypełnianie wolnego czasu?

Muszę wreszcie uwierzyć, że jestem naprawdę sam.

Dajcie mi umrzeć, na złe czy na dobre muszę dołączyć do nich. Nie byłem od nich inny, wszyscy byli do mnie podobni. Nie wyłączając ignorancji i pychy.

Biada temu, kto jest sam: odwieczne przekleństwo, czyżby miało się ono sprowadzić do skazania mnie na wypełnianie wolnego czasu.

Przeżyłem. A wiec jestem albo jedynym wybranym albo jedynym odtrąconym. Nie ma mowy o przypadku: taka była wola. Do mnie należy tylko jej interpretacja.

Człowiek nie jest wariatem, może tylko być uważany lub sam się uważać za wariata przez porównanie jego postępowania z postępowaniem innych. Potrzebna jest jakaś skala porównawcza.

samobójstwo wymaga adresata albo adresatów, kogoś, kogo zamierzamy ukarać albo, przeciwnie, czegoś nauczyć. Nie mając żadnych adresatów, nie mogę się zabić, tak samo, jak nie mogę już wysyłać telegramów.