Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Robi pan to dla pieniędzy? - zapytał
- Tak.
- Hm... - Palcem przesunął okulary wyżej na nosie. - Czyli kocha pan pieniądze, panie Dresden?
Sięgnąłem po leżącą na brzegu tacy serwetkę i wytarłem usta.
- Kiedyś myślałem, że kocham. Ale teraz zrozumiałem, że to tylko uzależnienie.

- Jak długo jesteś wiccaninem?
- Czym?
- Poganinem. Czarownikiem.
- Nie jestem czarownikiem.(...) Jestem magiem.
(...)
- A jaka to różnica?
- Mag jest krótszy.

- Człowiek widzi twarze (...) Widzi skórę. Flagi. Listy członków. Akta. (...) Bóg widzi serca.

- Ale nawet jeśli wygrasz, co to zmieni?
- To, że nie zginę teraz. W ten sposób będę mógł zginąć później.

- Tacy ludzie jak ty zawsze biorą współczucie za słabość. Michael i Sania nie są słabi. Na szczęście dla ciebie, są dobrymi ludźmi.
Cassius zaśmiał się głośno.
- Na twoje nieszczęście, ja nie jestem.
(...)
Pochyliłem się i skręciłem jego fałszywą koloratkę, aż zaczął się dusić.
- Rycerze są dobrymi ludźmi. Ja nie jestem. I kiedy cię zabiję, nie zakłóci mi to spokojnego snu. - Potrząsałem nim przy każdym słowie, aż zaczął szczękać pokrwawionymi zębami. - Gdzie. Jest. Nicodemus.

Wiara mnie chroni. Kevlar pomaga.