Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Był pogrzeb / i czułem, że zmarły / czyta moje myśli / lepiej ode mnie.

Jakże mnie bolą oczy!/
Naczytały się przy mdłym świetle robaczków świętojańskich.

Piękno to coś uszczknięte w błysku z ubocza.

Jestem niesiony w moim cieniu/
jak skrzypce/
w czarnym pudle.

Zimą, kiedy miałem 15 lat, doznałem ogromnego lęku. Dopadł mnie reflektor wysyłający ciemność zamiast światła.
[„Egzorcyzmy”, s. 3].