Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Następnej wiosny, gdy ustaną wiatry, spodziewaj się mnie. A jeszcze następnej, jeżeli się nie pojawię, zapomnij o mnie. Gdziekolwiek bym była, nie będę już o tobie pamiętać.

Nie rozumieli jej. Byli obrażeni jej łzami. Stali w pewnej odległości, cięgle pełni lęku przed nią.

-Prawdziwy koniec mógłby być zbyt łatwy. Zawsze trzeba się strzec… łatwości śmierci.
-Śmierć może być darem – powiedziała Gada. -Ale w taki czy inny sposób zawsze oznacza klęskę.

Zamyśliła się, próbując zrozumieć lęk, który jest w stanie tak bardzo odizolować ludzi od siebie. Jej samotność z konieczności nie była jednak tak straszna jak ich samotność z wyboru.

Nie znam ciebie, ty nie znasz mnie. Potrzebny jest spokój, cisza i czas, abyśmy mogli się nawzajem zrozumieć.

Niemożliwością jest otoczyć kogoś absolutną opieką, nie robiąc z niego jednocześnie niewolnika. - str. 52.