Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy twój świat się zapada i leży w gruzach, tracisz część siebie. Nie wszystko, niestety. Jedna połowa, ta najlepsza, umiera. Druga połowa żyje dalej.

Czemu to robimy, co? Mam na myśli ludzi w ogóle. Dlaczego interpretujemy każde przykre zdarzenie jako wielką, czarną strzałę wymierzoną prosto w nas i udowadniającą naszą bezwartościowość?

Żaden atak nie jest nigdy atakiem ma ofiarę. Napastnik stosuje przemoc wobec znienawidzonej części siebie.

Czasami najlepszym sposobem na pozbycie się bólu jest wywołanie go u innych.

Spodziewam się uczucia ulgi, gdy w końcu potwierdzę swoje najgorsze przypuszczenia, a wiem, że okażą się słuszne. Spisek: najtrudniejsza rzecz do wybaczenia. Spiskującym nie zależy ma wybaczeniu, bo nigdy nie zależało im na ofierze ich podchodów.

Zachowaj spokój. Najpierw go gdzieś znajdź, a jak już znajdziesz, to trzymaj.

Na świecie są dwie kategorie ludzi, Waterhouse: ci, którzy przyznają się do swoich błędów i starają się je naprawić, oraz ci, którzy dokonują wstecznej korekty w głowie, udając, że nic złego się nie stało. W przypadku sukcesu twierdzą, że stali za nim od samego początku. Do porażki się nie przyznają.

Uważasz, że to twoje milczące cierpienie czyni cię silną, bo sama niesiesz swój ciężar? I co z tego? Jakaż jest zaleta w byciu silnym? Wiesz, co się przydarza silnym ludziom? Ja wiem. Są atakowani przez słabych. Dlaczego twoim zdaniem napadłam cię wtedy w galerii? (…) Wydałaś mi się silna, a ja czułam się słaba. Słabi zawsze atakują silnych, tak jest bezpieczniej. To słabi są niebezpieczni, oni tracą nad sobą kontrolę i ranią innych. Silni mogą zawsze odejść. Widzisz: jak zaatakujesz silnego, nie spotka cię żadna kara.

Najgorsze rzeczy odkładają się najgłębiej i idą za człowiekiem, dokądkolwiek by poszedł.