Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...Wiedziałam, że to było zbyt piękne, by mogło być prawdziwe...

Czy to ze mną jest coś nie tak, że boję się, iż ta dziewięlcioletnia dziew­czyn­ka mnie za­bi­je? Sta­wiam, że jest ja­kieś dwa­dzie­ścia pięć procent szans na to, że zamordu­je mnie we śnie, jeśli do­sta­nę tę pracę.

To nie jej wina, że zo­sta­ła ubrana w ten upior­ny strój jak duch dziec­ka z epoki wiktoriańskiej.