Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Dziwne, dziwne! Być może w najgłębszej roślinnej części pańskiej jaźni myśl ta przechowała się jako zasadnicza dźwignia pańskiej duszy.
- Tego nie wiem. W ogóle mam w sobie pewną dwoistość i moje życie senne jest nader dziwne.

Ciągle marzyło mi się, aby rozwinąć żywot mój w edycji poprawnej, doskonalszej niż poprzednia.

Rousseau wzywał: powróćmy do natury! Nie przeczuwał, jakie huragany zawiera w sobie to wezwanie.

Sen – to moje realne życie: śpiąc, mam świadomość snu; żyjąc, nie mam świadomości życia.

To sen – tu ani śmierć, ani życie nie jest rzeczywiście rzeczywistym.