Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwudziestojednoletni,
Słyszałem rady mędrca:
„Trwoń funty i gwinee,
Lecz nie kapitał serca,
Nie trać dla kogoś głowy –
Najgorsza to ze strat”.
Dwudziestojednoletni
Nie słucha takich rad.
Dwudziestojednoletni,
Słyszałem, co rzekł dalej:
„Kto odda komuś serce,
Sam płaci – łzą i żalem;
A nic nie zyska – poza
Nie wiedzieć jakim złem”.
Dwadzieścia dwa mam lata
I, ech, już wiem, już wiem.
[„Dwudziestojednoletni”, przeł. Stanisław Barańczak, s. 4].

Co do miłości, spartaczyliśmy tę sprawę do cna,
odkąd zrobiliśmy z niej ideał.
Gdy przysięgam kobiecie, określonej kobiecie, dozgonną miłość,
w tym samym momencie zaczynam jej nienawidzić.

[„Spartaczona miłość”, przeł. Stanisław Barańczak, s. 4].

Miłość od waśni o ileż jest prostsza:
Rdza by przeżarła krwawe mieczy ostrza,
Znikłyby zbroje i zamilkły surmy,
Gdyby serc tylko nęciły nas szturmy.
Lecz głupiec trwoni życie i wnet kona,
Dążąc gdzie wieczny sen, noc nieskończona.

[„Najsłodsza Lesbio, żyjmy i miłujmy”, przeł. Stanisław Barańczak, s. 4].