Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Luis w mig zrozumiał, ze nie ma co wojować. Facet i tak był dla niego miły, ojciec prał mu tyłek za mniejsze przewinienia.. Schował monetę do kieszeni i wyciągnął z klatki obie papugi, po czym zeskoczył z wozu.. na pożegnanie pomachał swojemu dobrodziejowi i pomyślał, że chciałby mieć takiego tatę.

Znów zabił. Artykuł w gazecie o wszystkim mu przypomniał. Bóg mu świadkiem, że tego nie chciał. Owszem, był podminowany, bo tego wieczoru został zmuszony do powrotu z pracy na piechotę. Pięć kilometrów, które dzieliło Nacederos od magazynu w centrum miasta, zwykle pokonywał autobusem, ale tym razem coś musiało się stać, bo ten nie przyjechał.

Jaime wstał i podszedł do lodówki. Otworzył ją i wyciągnął mleko. Kiepsko mroziła, przez co znów zaczynało cuchnąć zepsutym jedzeniem. Skrzywił się i upił kilka łyków prosto z kartonu, a gdy odstawił resztkę i zamknął drzwiczki, zobaczył stojącego za nimi Garavito. Jego przekrwione oczy przesłaniał dziki gniew.

Kolum­bia to kraj ludzi twar­dych, suro­wych, w któ­rym ko­lej­ne poko­le­nia wycho­wały się w kul­cie prze­mocy.

(…) prze­moc w Kolum­bii jest czymś, z czym spo­tkał się nie­mal każdy jej miesz­ka­niec, a wraż­li­wość na ludz­kie cier­pie­nie znacz­nie od­bie­ga tu od tej, jaką mamy za­szcze­pioną my, Euro­pej­czycy.

Gdy Kolum­bij­czyk kocha, to na zabój. Gdy wal­czy, to do ostat­niej kro­pli krwi. A gdy się bawi, to… niech ktoś spró­buje mu tego zabro­nić.

W każ­dym razie gdy czło­wiek na­oglą­da się tych wszyst­kich okro­pieństw, to potem Pan Bóg od­bie­ra chęć do życia, a cza­sem nawet i rozum. To kara za łama­nie pią­tego przy­ka­za­nia.

Prze­moc i seks, seks i prze­moc. Obie te rze­czy są po­strze­gane przez Kolum­bij­czy­ków w zupeł­nie inny spo­sób niż gdzie in­dziej na świe­cie i trzeba o tym pamię­tać. Jeśli tego nie zaak­cep­tu­jemy, trud­no bę­dzie zrozumieć moty­wa­cje i decy­zje tych ludzi (…).

...Śmierć, to rozkosz. Taka była umowa.....