Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zadziwiające jest to, że można zacząć życie z niczym, skończyć z niczym, a pomiędzy jednym a drugim tak wiele stracić.

Nie ma takiego smutku, który by zatrzymał bieg tego świata.

Miasto to najdziwniejsza i najbardziej samotna rzecz na świecie.

Historyjki ze szkółki niedzielnej to po prostu komiksy o superbohaterach, tylko że w innym wydaniu. Oczekiwanie, że Jezus cię uratuje, ma tyle samo sensu, co wzywanie na pomoc Batmana.

,Nigdy nie widziałem rosnącego zboża, więc zrobiłem z niego buszującego w tytoniu. Tak samo ten Charles Dickens, jak on zrozumiał, że dzieci i sieroty są gnojone i wszyscy mają to w dupie. Można pomyśleć, że pochodził z tej okolicy''.

Dziecko martwej ćpunki. Zgniły kawałek amerykańskiego tortu, który wszyscy woleliby po prostu, no wiecie. Usunąć.

Najbardziej samotny jest ktoś, kto zamyka się z tyranem w domu pełnym podłości.

Pani Peggot nie miała bowiem w zwyczaju owijać w bawełnę i w razie potrzeby gotowa była nakazać samemu Chrystusowi Panu, żeby siedział cicho i nie podskakiwał.

To straszna rzecz, na nic nie masz wpływu. Jeśli to przetrwasz i dorośniesz, najłatwiej jest zapomnieć o niedoli i udawać, że przez cały czas wiedziało się, co się robi.

Pamiętam, że zawsze bardziej lubiłem przyglądać się rzeczom niż o nich rozmawiać.

lepiej się wściec, niż żałować...

Nikt ci nie da dodatkowych punktów za nadłożone kilometry, które prowadzą donikąd.

Oczekiwanie, że Jezus cię uratuje, ma tyle samo sensu , co wzywanie na pomoc Batmana.

Mia­sto to naj­dziw­niej­sza i naj­bar­dziej sa­mot­na rzecz na świe­cie.

Jeśli sto­isz na małym sto­sie gówna i wal­czysz o je­dy­ne miej­sce, jakie masz, to, Boże wszech­mo­gą­cy, wal­czysz z ca­łych sił.

Po­ło­ży­li­śmy się oboje, a ona spoj­rza­ła mi w oczy i przez chwi­lę by­li­śmy razem smut­ni. Nigdy nie za­po­mnę tego uczu­cia. Jak­bym nie był głod­ny.

Morał z tej hi­sto­rii był taki, że nigdy nie wiesz, jak wiel­ki ból sie­dzi lu­dziom w ser­cach i co mogą z nim zro­bić, jeśli tylko da się im szan­sę.

A pod wodą błoto, które sprawiało, że człowiek czuł się bogaty – pachnące liśćmi, gęste, w takim kolorze, że chciało się je zjeść.

Każda sekunda tamtych dni była do dupy. Ale kiedy druga osoba wie­dzia­ła, jakie to pie­kło, to coś się razem miało.

Akcja porodowa dopadła ją tego dnia ni stąd, ni zowąd. Chciała sobie nieco ulżyć, więc przed południem wybombiła sporo gino, do tego zarzuciła parę piguł, żeby nie zasnąć i móc pić dalej, a na koniec trochę vicodinu, żeby się nie przemęczać.

Nigdy nie bądź w niczym podły. Nigdy nie bądź fałszywy. Nigdy nie bądź okrutny. Zawsze pokładam w tobie nadzieję".

Mocno mnie to wtedy walnęło, że nie ma takiego smutku, który by zatrzymał bieg tego świata. Ludzie dalej będą chcieli tego, czego chcą, a ty możesz liczyć tylko na siebie.