Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... i nagle pojąłem, że to jest zajebista okazja, żeby spokojnie umrzeć. I skoro ma się to stać, ta jedna rzecz, o której na pewno wiemy.., a ja jeszcze walczę, próbuję, uciekam... i myślę o ludziach, o których nie mogę już prawie nic powiedzieć... bo przez te dni, tak długie, tak daleko... oni mogli być już tylko moim fałszywym wspomnieniem. Tam już było tak ostro, takie cierpienie... I w tamtym momencie, już mnie nie było na świecie... umarłem.