Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lu­dzie nie chcą przy­znać, że są wśród nich po­two­ry, więc te be­stie cho­dzą wolno, a błęd­ne koło prze­mo­cy i po­czu­cia winy wciąż się kręci.

Filmy są jak życie - wyrzuca z siebie. - Tylko lepsze.

Nie jest głupotą wierzyć, że człowiek jest dobry. Nie wolno mieć sobie za złe ufności w dobro ludzkiej natury.

Częsty błąd popełniany przez tych, którzy nie są wyjątkowi: myślą, że są warci uwagi.

Przyjaciółki mają się wzajemnie wspierać,a nie zmieniać.

Serce krwawi do czasu.

Widać samochód, tanią restauracyjkę, neon parkingu rozmywający się w lusterku wstecznym odjeżdżającego auta. W środku siedzą dwie osoby – młoda kobieta na miejscu pasażera i mężczyzna za kierownicą. Wpatrują się w drogę za przednią szybą, wyraźnie niepewni.
Co do tego, kim są.
Dokąd zmierzają.

Są dwojgiem ludzi w ciemnym samochodzie, którzy prawie nie nawiązują ze sobą kontaktu wzrokowego i mają spędzić w swoim towarzystwie najbliższe sześć godzin, a potem się rozstać i nie zobaczyć nigdy więcej. TK skłania do rozmowy.

Ko­bie­ty po­win­ny trosz­czyć się o sie­bie na­wza­jem. A te, co tego nie robią, będą się sma­żyć w pie­kle.

Wi­ni­ła, nie­na­wi­dzi­ła i ka­ra­ła sie­bie, bo wła­śnie to wpaja się ko­bie­tom. Żeby się ob­wi­nia­ły. Bo winne są ofia­ry.

,,Tak to już jest z filmami. Są cudowne, piękne i zdumiewające. Ale nie są jak życie, które jest cudowne, piękne i zdumiewające w zupełnie inny sposób.
A także popaprane.
I skomplikowane.
I smutne, i straszne, i radosne, i frustrujące, i-bardzo często-nudne.

[...]
Poznawanie ludzi jest łatwe. Utrzymanie ich przy sobie to najtrudniejsza część.

[...]
Nieznajomy to po prostu przyjaciel, którego jeszcze nie poznałeś.

[...]
Każdy z nas czasami trochę szaleje.

[...]
W przypadku kogoś, kogo znasz i komu ufasz, cisza nie ma znaczenia. W przypadku nieznajomego może to oznaczać wszystko.

[...]
Zanim Charlie zdała sobie sprawę, że wykorzystują kinową fantazję, aby uciec od okropnej rzeczywistości, było już za późno. Była uzależniona.

Naoglądała się tego niedorzecznego, brutalnego, okrutnego świata aż za dużo jak na kogoś w jej wieku i wybrała ucieczkę w inne światy. Takie, które nie mogą jej zranić. Życie zawodziło ją raz za razem.

[...]
Czasami nie można być jednocześnie mądrym, odważnym i ostrożnym. Czasem trzeba wybrać jedno.

[...]
–Zrobiłeś kiedyś coś złego? – mówi, zagłębiając się w temat i sprawdzając, czy wydaje mu się to właściwe. - Coś tak złego, że wiesz, że nigdy, przenigdy sobie nie wybaczysz?”
-„Zło jest w oku patrzącego” – mówi Josh.