Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, bo nikomu nie przyszło do głowy, żeby je zadać.

Bo ktoś zawsze obserwuje. Zadbaj, żeby widział tylko to, co mu się wydaje.

Są wymyślone. Ale to nie znaczy, że nie są prawdziwe.

Musisz brać pod uwagę – jak ujął to S.D. – że czasem dochodzi do najgorszego”.

(...) pozwalanie sobie na brak formy było powolnym samobójstwem.

Riverowi przypomniało się, że hipopotam jest jednym z najniebezpieczniejszych zwierząt na świecie. Niby beczkowaty i niezdarny, ale jeśli chcesz takiego wkurzyć, zrób to lepiej z helikoptera. A nie siedząc z nim w jednym samochodzie.

Nie chodzi o to, czy jesteś w stanie poradzić sobie z tym, co się
dzieje. Chodzi o to, czy poradzisz sobie później, kiedy to już się stanie. Kiedy jest po wszystkim.

Lambowi nic nie wydawało się dziwne, może z wyjątkiem tego, że ludzie mają przyjaciół.

Zawsze przyjmuj przyjazne gesty, to wytwarza więź. Pomaga ci znaleźć sojuszników.

Ho pokręcił głową. Zastanawiał się skąd Lamb wiedział, że zmienił swoje dane. A tym bardziej skąd wiedział, gdzie mieszka. Wiedza Lamba o cyfrowym świecie zmieściłaby się w jednym pikselu. Nie było mowy, żeby poznał sekrety Ho w honorowy sposób: używając komputera. A to mu nasuwało straszliwą możliwość, że istnieją inne sposoby dobrania się do czyjegoś życia. I że bycie cyfrowym wojownikiem niekoniecznie zapewnia niezniszczalność.
Ale Ho nie chciał żyć w świecie, w którym coś takiego jest możliwe. Nie chciał wierzyć, że to się może stać. Potrząsnął więc jeszcze raz głową, by pozbyć się tej myśli i posłać ją trzepoczącą w noc, która dość szybko zmieniała się we wczesny poranek.

Najgorsze przyrastało w tempie wykładniczym przez ostatnich kilka lat.

Niebiorący udziału w walkach, dla których rok 1914 był już
odległą przeszłością, nie zauważali ich ciężkiego uzbrojenia.