Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najprostszym sposobem na wyeliminowanie zarzutów, o niesprawiedliwości podatku VAT, byłoby wyłączenie dóbr i usług takich jak: elektryczność, ubrania, żywność, napoje, książki, czasopisma, paliwo, leki. Dodatkowo, pozytywny skutek mogłoby odnieść zmniejszenie stawki podstawowej tego podatku. Wówczas osoby najbiedniejsze nie miałyby poczucia niesprawiedliwości.

Państwo jako twór: nie ponoszący odpowiedzialności, pozbawiony ludzkiej twarzy, postępujący zgodnie z wadliwymi przepisami – a niekiedy, łamiący nawet te wadliwe przepisy, przez siebie uprzednio ustanowione. Nie powinno rościć sobie prawa do decydowania za obywatela, w jakiejkolwiek sferze jego życia, bo swoim istnieniem nie przynosi korzyści społeczeństwu, więc nie spełnia swojej podstawowej roli, przez co staje się podmiotem zbędnym.

Rządy w kontekście walki z rajami podatkowymi, odciągają wzrok opinii publicznej od swoich działań, przerzucając odpowiedzialność na kraje udowadniające, że do funkcjonowania państwa niepotrzebny jest podatek dochodowy.

To przygnębiające, że po kilku dekadach od napisania swoich dystopii przez Orwella i Huxleya. Zamiast wyciągnąć z nich wnioski, społeczeństwa brną w stronę stworzenia, bardziej lub mniej, podobnych do nich systemów.

Paradoksalnie największym zagrożeniem dla istnienia państwa, jest ono samo.

Władza zamieniła obywateli, w ludzi tak zacietrzewionych, że nie ma miejsca na jakikolwiek dialog, bo te „dwie minuty nienawiści” trwają o wiele za długo. Emocje zastąpiły argumenty, a różnice polityczne doprowadziły do rozpadu polskich rodzin i nie tylko niechęci, a wręcz nienawiści wewnątrz nich.

Wolność nie jest odbierana w całości, ale stopniowo, po kawałku. By obywatele przywykli do ochłapów wolności, nie zauważyli, że zostali jej całkowicie pozbawieni.