Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek woli tkwić w złym, ale tak dobrze znanym, niż wyjść do nowego.

Człowiek już tak ma, że przy podejmowaniu tych radykalnych decyzji nie chce być z nimi sam na sam. Potrzebuje kogoś obok, kto by chociaż skinieniem głowy dodał otuchy i potwierdził w ten sposób słuszność dokonanego wyboru.

To cierpienie pozwala widzieć więcej. Jeśli nie cierpisz, jeśli cały czas masz szczęśliwe życie, nie widzisz wszystkiego, co cię otacza. Empatia i zrozumienie wywodzą się z bólu, nie z radości i szczęścia, jak się ludziom wydaje. Człowiek od zawsze szczęśliwy nie będzie umiał współczuć, bo nie zrozumie, czym jest cierpienie.

Tylko ludzie, którzy potykali się o małe kamienie, nie poddają się, widząc do przeskoczenia wielki głaz. Mają doświadczenie, mają odwagę i nawet jeśli im się nie powiedzie za pierwszym razem, nie poddają się.

Nigdy nie przepraszaj za to, że prosisz o pomoc.

Czasami można nawet nie zdawać sobie z tego sprawy, że coś się kocha, aż do momentu, gdy tego zabraknie.

Znając prawdę, mogę ci wybaczyć, pozostając w kłamstwie, jedyne, co mogę zrobić, to zacząć cię nienawidzić za to, że mi nie ufasz, nie traktujesz serio i że grasz przede mną swoją rolę tak, jak to robiłaś od zawsze.

Najtrudniejsze jest patrzenie na kogoś, kto się poddał, kto powoli odchodzi i nie można nic zrobić.

Każdy kij ma dwa końce. Każda akcja wywołuje reakcję i każdy człowiek ma swoje granice.

Wyboisty początek drogi nie oznacza, że ona będzie taka przez cały czas.

Życie masz jedno. Jeśli poświęcisz jena ratowanie kogoś, kto swoje zniszczył, bo nie miał odwagi o nie zawalczyć, tak naprawdę podzielisz jego los.

Tak to jest, jak się wybiera łatwiejszą drogę. Jak zamiast stawiania czoła problemom człowiek wybiera ucieczkę. Życie dąży do równowagi i im bardziej oszukujesz, tym więcej zabiera i tym więcej przeszkód kładzie pod nogami.