II cz. trylogii. Bardzo dobrze napisana, szybko się czyta, trzyma w napięciu. Poznajemy skrywane latami tajemnice rodzine, różne zależności, piekło przemocy domowej i piekło wojny.Polecam

II cz. trylogii. Bardzo dobrze napisana, szybko się czyta, trzyma w napięciu. Poznajemy skrywane latami tajemnice rodzine, różne zależności, piekło przemocy domowej i piekło wojny.Polecam

Właśnie skończyłam książkę o dwóch facetach koło trzydziestki w bokserkach/ slipach ( niekoniecznie pod mundurem) trzymających rękę na ramieniu rudej maturzystki. Ernest żołnierz i Antoni policjant. Obaj chętni do opieki nad nieopierzoną, rudą Galą. Jak ja nie lubię jak mi się po kryminale jakieś wzdychulce pałętają i maślane oczy robią. Zazdrośni są. Myślą nie do końca logicznie i sobie wyobrażają. Chociaż książka nosi tytuł Ernest to Gai tutaj sporo. Za dużo też mówi. Trudno. Jak już się oddzieli sprawy sercowe od tego co kryminalne to okazuje się, że ludzie bardzo pomysłowi są, umieją zachować tajemnicę i czasem więzienie nie jest takie straszne. Bardzo podobają mi się rozwiązania fabularne zastosowane przez autorkę wobec Bruna i jego matki alkoholiczki , rodziców Gai i oczywiście tatusia dziewczyny co to bił żonę bez opamiętania. Poznajemy sekrety obu rodzin a ich członkowie dostają to na co sobie zasłużyli. Nie odczuwamy żalu. Odczuwamy satysfakcję i zastanawiamy się po co autorka popełniła tom trzeci opowieści. Wydaje się, że wszystko już wiemy…. Całe zło wypaliło słońce. Serce Gai napełniło się nadzieją… Podobał mi się wątek wojenny pt. Ernest w Afganistanie. Po trzeci tom sięgnę niedługo. Póki pamiętam co i kto.

Właśnie skończyłam książkę o dwóch facetach koło trzydziestki w bokserkach/ slipach ( niekoniecznie pod mundurem) trzymających rękę na ramieniu rudej maturzystki. Ernest żołnierz i Antoni policjant. Obaj chętni do opieki nad nieopierzoną, rudą Galą. Jak ja nie lubię jak mi się po kryminale jakieś wzdychulce pałętają i maślane oczy robią. Zazdrośni są. Myślą nie do końca...

Ta część była dla mnie bardziej poruszająca i wywołująca mocne emocje. Autorka odkrywa w niej wszystkie sekrety rodzinne, mroczny świat skrywany za murami domów dwójki bohaterów. Bardzo ciekawie zostały opisane sceny z wątku wojennego, widać wkład pracy w dodarciu do osób, które doświadczyły tego na sobie.
Zastanawiające jest czym autorka może jeszcze zaskoczyć w trzeciej części, bo wydawać się może, że już wszystkie karty zostały wyłożone.

Ta część była dla mnie bardziej poruszająca i wywołująca mocne emocje. Autorka odkrywa w niej wszystkie sekrety rodzinne, mroczny świat skrywany za murami domów dwójki bohaterów. Bardzo ciekawie zostały opisane sceny z wątku wojennego, widać wkład pracy w dodarciu do osób, które doświadczyły tego na sobie.
Zastanawiające jest czym autorka może jeszcze zaskoczyć w trzeciej...

Bardzo wciągająca fabuła. Pomysł na wszystkie wątki naprawdę przemyślany i spójny. Cała seria "Powrót" godna polecenia.
Jednak bardzo rażą mnie błędy gramatyczne: "ubrał buty", "chłopaki poszły" itp. Może przy kolejnym nakładzie warto wziąć jakiegoś polonistę, który zrobi porządną korektę ?

Bardzo wciągająca fabuła. Pomysł na wszystkie wątki naprawdę przemyślany i spójny. Cała seria "Powrót" godna polecenia.
Jednak bardzo rażą mnie błędy gramatyczne: "ubrał buty", "chłopaki poszły" itp. Może przy kolejnym nakładzie warto wziąć jakiegoś polonistę, który zrobi porządną korektę ?

Drugi tom trylogii „Powrót” jest jeszcze lepszy tom pierwszy. Tu się dopiero dzieje ! Zacząłem nawet zastanawiać się do jakiej kategorii utworów całą tę historię powinno się zakwalifikować. No bo mamy w nim przecież (niemal) wszystko: kryminał, thriller, romans, rozbudowany epizod wojenny. Miłośnicy literatury z wątkami psychologicznymi też coś dla siebie tu znajdą. Choć główne zagadki z pierwszego tomu zostały już rozwiązane, z przyjemnością sięgnę teraz po tom trzeci - ostatni. Nurtuje mnie bowiem pytanie: co Autorka jeszcze wymyśliła jak chodzi o pogmatwane losy głównych bohaterów i ich relację. Znając spory talent Autorki do zwodzenia czytelnika spodziewam się wszystkiego.
Pomysł na intrygę bardzo dobry i świetnie opowiedziany. Na dodatek porusza bardzo ważny problem społeczny – przemoc w rodzinie. Po prostu znakomita książka.

Drugi tom trylogii „Powrót” jest jeszcze lepszy tom pierwszy. Tu się dopiero dzieje ! Zacząłem nawet zastanawiać się do jakiej kategorii utworów całą tę historię powinno się zakwalifikować. No bo mamy w nim przecież (niemal) wszystko: kryminał, thriller, romans, rozbudowany epizod wojenny. Miłośnicy literatury z wątkami psychologicznymi też coś dla siebie tu znajdą. Choć...

O ile po pierwszej części myślałam "wow" tak teraz zastanawiałam się jak mocno pociągnie wyobraźnia autorkę. Większa część książki to miłosne rozważania nastolatki i chociaż dla mnie to było dość żałosne, starałam się wykazać empatią i zrozumieć skrzywdzoną przez rodziców i los dziewczynę, które potrzebowała tylko opieki i bliskości. Opis wojny był ciekawy, ale poziom emocjonalny żołnierza pod znakiem zapytania. Dorosły rozsądny mężczyzn, po jednej nocy z nastolatką (której po prostu obiecał seks) nie przestaje o niej myśleć - jedno tłumaczy, drugie robi, ale nie czepiam się, ciężko wymagać od człowieka spójności na każdej płaszczyźnie. Ale żołnierz to chyba inny umysł? Na koniec wielkie zdziwienie - dobrzy okazali się źli, wszyscy okazali się rodziną, a za rudą nastolatką biegają wszyscy dorośli. Chyba autorka naoglądała się meksykańskich filmów, bo pojechała z wyobraźnią. Książka dla miłośników telenoweli.

O ile po pierwszej części myślałam "wow" tak teraz zastanawiałam się jak mocno pociągnie wyobraźnia autorkę. Większa część książki to miłosne rozważania nastolatki i chociaż dla mnie to było dość żałosne, starałam się wykazać empatią i zrozumieć skrzywdzoną przez rodziców i los dziewczynę, które potrzebowała tylko opieki i bliskości. Opis wojny był ciekawy, ale poziom...

Nic dodać nic ująć. Trzeba przeczytać cała serię. Uwaga wciąga ....

Nic dodać nic ująć. Trzeba przeczytać cała serię. Uwaga wciąga ....

No cóż mnie ta książka nie urzekła, nie rozumiem tak wysokiej oceny. Natomiast to już kolejna książka tej autorki ze dobry jest tylko koniec. Szczerze męczyłam się czytając ją i na razie trzecia część sobie odpuszczę może innym razem.

No cóż mnie ta książka nie urzekła, nie rozumiem tak wysokiej oceny. Natomiast to już kolejna książka tej autorki ze dobry jest tylko koniec. Szczerze męczyłam się czytając ją i na razie trzecia część sobie odpuszczę może innym razem.

Drugi raz muszę zarzucić naiwną fabułę, która nijak się ma do rzeczywistości i trąci nawet nieco śmiesznością. Autorka powinna zastanowić się nad pewnymi scenami, które trwonią, bądź co bądź, potencjał pisarski i samej powieści. Ponadto miałem nadzieję, że wziąłem do ręki książkę z kategorii kryminał, thriller i sensacja, a ponad połowa tekstu to opis romantycznej relacji między tytułowym bohaterem a Gają. Nadal uważam, że seria jest zanadto niedopracowana.

Drugi raz muszę zarzucić naiwną fabułę, która nijak się ma do rzeczywistości i trąci nawet nieco śmiesznością. Autorka powinna zastanowić się nad pewnymi scenami, które trwonią, bądź co bądź, potencjał pisarski i samej powieści. Ponadto miałem nadzieję, że wziąłem do ręki książkę z kategorii kryminał, thriller i sensacja, a ponad połowa tekstu to opis romantycznej relacji...

Po przeczytaniu pierwszego tomu nie wiedziałam, czego się spodziewać w następnym, a tu od samego początku autorka mnie zaskoczyła, prawda ujrzała światło dzienne wcześniej niż się spodziewano, a wraz z nią kolejne głęboko skrywane sekrety. Cóż można powiedzieć, szkoda mi Gai, miło było poznać inną stronę Ernesta tę wojskową, ale nie mogę powiedzieć, że książka mi się podobała, bo to jest nieodpowiednie słowo do tej historii, bo podobać może się coś ładnego, a w tej gorzkiej opowieści nie ma nic ładnego, chyba tylko niewinność Gai i jej uczucia. Książka poruszyła mnie do głębi, to była naprawdę przejmująca opowieść.

Po przeczytaniu pierwszego tomu nie wiedziałam, czego się spodziewać w następnym, a tu od samego początku autorka mnie zaskoczyła, prawda ujrzała światło dzienne wcześniej niż się spodziewano, a wraz z nią kolejne głęboko skrywane sekrety. Cóż można powiedzieć, szkoda mi Gai, miło było poznać inną stronę Ernesta tę wojskową, ale nie mogę powiedzieć, że książka mi się...