Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) ludzie nie zawsze dają wiarę prawdzie. Zwłaszcza wtedy, gdy nie do końca pasuje do obrazu, który już sobie stworzyli. (...) Klasyczny błąd konfirmacji: preferujesz tylko te informacje, które potwierdzają twój pogląd. Kto ma swoje zdanie, nie potrzebuje żadnych faktów!

To wszystko wydawało się zbyt piękne, by mogło być prawdziwe. Co jest zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, nie jest piękne. Albo nie tak piękne - głosi inna mądrość życiowa.

To jest dopiero dziwna rzecz: matematyka to chyba jedyny taki przedmiot, że im ludzie są z niej głupsi, tym bardziej są z siebie dumni.

Kto w wieku dwudziestu lat nie jest komunistą, nie ma serca. Kto w wieku czterdziestu lat nadal nim jest, nie ma rozumu.

Wcale nie musisz dostarczać ludziom argumentów. Daj im
p o c z u c i e, które w y g l ą d a jak argument. Poczucie, które wcale nie jest im obce: rzekomej dyskryminacji, ucisku, nietraktowania poważnie, moralnej wyższości i tak dalej. Oni się na to nabiorą. Nawet jeśli jesteś miliarderem i - jak to zgrabnie ujęłaś - od dziesięcioleci zgarniasz pieniądze tym ludziom.

Co jest zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, nie jest piękne, albo nie tak piękne.

Bez odpowiedniej ilości cukru w organizmie nie potrafię liczyć.

Może niektórzy są mniej bogaci? Jan wyobrażał to sobie tak: jeśli jesteś otoczony samymi biedakami i masz milion, czujesz się bogaty. Natomiast wśród miliarderów jesteś z tym swoim milionem totalnym nieudacznikiem.

Skąd ci ludzie w eleganckich ciuchach wypełniający lobby i bar biorą takie pieniądze? Przecież nie mogą pracować dużo więcej od niego? W końcu dzień ma tylko dwadzieścia cztery godziny. A spać i srać muszą tak samo jak on. Dlaczego ich czas jest znacznie więcej wart niż jego?

Bogaty mężczyzna nie może być brzydki [chińskie przysłowie].