Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Każdy człowiek musi przejść w życiu przez piekło. Przynajmniej raz.
- Niby po co?
- Żeby docenić ewentualność nieba.

- Chronią swoje dupy jak mogą.
- I robią to wybitnie, trzeba im przyznać. Bóg dał im niebanalną wyobraźnię, a szatan zamiłowanie do kłamstwa. Niebezpieczna mieszanka.

Berg niemo patrzył na rozrzucone przed sobą fotografie. Nie dowierzał. Czuł, jak krew w jego żyłach zastygła. Opanowała go pierwsza fala strachu. Tarkowski dostrzegł bladość na jego twarzy i z pełnią satysfakcji dodał:
- A teraz wypierdalaj z mojego biura, ty policyjna łajzo...

Jeśli nie walczysz, nie wygrywasz. Stojąc z boku i patrząc, jak świat schodzi na psy, dokładasz się do jego gnicia. Trzeba podnosić miecz, Młody. Dopóki mamy na to siły.

(...)jest pewna granica strachu, za którą zaczyna się spokój. Myślę, że jeszcze do niej nie dotarłeś.

Myślę, że dotknąłem już dna, teraz jestem silniejszy. I mądrzejszy chyba też. Motywacja też większa.

Kiedy egzorcyzmy nie działają, szatan siedzi cicho, ale kiedy działają, wrzeszczy wniebogłosy.

- Cokolwiek się stanie, chyba najważniejsze, żeby do końca pozostać po właściwej stronie.
- A która to strona? Nasza? - zapytał retorycznie komisarz z gorzkim uśmiechem.

Obaj wiedzieli, że prawo nie jest i nigdy nie będzie doskonałe, a pod każdą odznaką bije ludzkie serce, które subiektywnie ocenia daną sytuację.

Wiesz, w oczach widać najlepiej, jaka jest prawda o człowieku.

Kto nigdy nie błądził, ten nie wie, jak to jest się odnaleźć.

Kiedy wróg przekracza granicę, żeby go pokonać, również należy zmienić zasady gry. Nagiąć je, a przede wszystkim zgromadzić wokół siebie przyjaciół, a raczej ludzi, którzy mogą podzielać nasze interesy.