Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podstawowym znamieniem ruchu żydowskiego jest to, że uparcie ustanawia on bariery między Żydami jako grupą własną i otoczeniem jako grupą obcą. Ale chociaż rozsądne jest założenie, że Żydzi są genetycznie bardziej skłonni do etnocentryzmu niż ludy zachodnie, to ustanawianie barier kulturowych między Żydami a gojami jest kluczowym aspektem kultury żydowskiej.
Istotne jest również to, że ani Lerner ani Lewontin w ogóle nie wspominają o tym, w jak wielkim stopniu właśnie Żydzi tworzyli nieprzenikalne grupy, w których genetyczne więzy krwi miały najwyższą doniosłość, w których istniały hierarchie czystości rasowej i w których asymilacja genetyczna i kulturowa były rzeczą wyklętą. Ruch żydowski jako ewolucyjna strategia grupowa rodzi społeczeństwa rozdzierane konfliktem wewnętrznym między nieprzenikalnymi, rywalizującymi ze sobą grupami etnicznymi."
Strona 171, wydanie drugie rozszerzone.

Finkelstein cytuje z uznaniem izraelskiego pisarza Boasa Evrona, który stwierdził, że podsycanie świadomości Holocaustu jest jedynie „oficjalną propagandową indoktrynacją oraz produkcją sloganów i fałszywego obrazu świata” której prawdziwym celem „wcale nie jest zrozumienie przeszłości lecz manipulowanie teraźniejszością” (Finklestein 2001 a, s. 55)”.

Z punku widzenia ludzi Zachodu moralność jest indywidualistyczna - naruszenie norm społecznych przez innych karze się na zasadzie presji altruistycznej. [...] Z punktu widzenia grupy kolektywistycznej takiej jak Żydzi najlepszym sposobem zniszczenia Europejczyków jest przekonanie ich, że są bankrutami moralnymi. Jedna z głównych tez KK (tu: książki) głosi, że żydowskie prądy intelektualne odniosły właśnie ten skutek. Prądy te ukazują naród żydowski jako moralnie lepszy, a cywilizację europejską jako bankructwo moralne i zasadny obiekt kary altruistycznej. W konsekwencji gdy Europejczycy utwierdzą się w przekonaniu o własnej nieprawości moralnej, unicestwią się wzajem powodowani odruchem wymierzania kary altruistycznej. Następstwem odrazy moralnej uruchamiającej odruch wymierzania kary altruistycznej będzie ogólny rozpad kultury Zachodu, a w ostatecznym rozrachunku jej wymazanie jako uchwytnej wspólnoty etnicznej. Dlatego intelektualiści żydowscy niezmordowanie rozwijają z jednej strony ideologię wyższości moralnej Żydów i ich dziejowej, niezawinionej krzywdy, z drugiej zaś nie ustają w podważaniu moralnej prawowitości Zachodu”.