Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Umysł pamięta to, co może znieść dusza. Tak to wymyślił Bóg.

Łatwiej kochać kogoś, kto jest daleko.

Przekonała się, że bycie kochanką wymaga więcej sprytu, przebiegłości, intryg i planowania, niż opisują to w romansach.

Pamięć jest jak budowla, tworzy się kawałek po kawałku. Jedno wspomnienie wywołuje kolejne.

...chciałabym, żeby ludzie potrafili rozmawiać o tym, co jest ważne.

-Pozory czasami mylą, Ed. Niekiedy zło.... jest bardzo głęboko schowane.

Ich rozmowa wciąż przypominała taniec, w którym żadne z nich nie chciało przejąć prowadzenia.

Milion słów ogrzewał piątkę zmarzniętych dzieciaków ledwie przez jedną noc.

Gdy wychodziła za Levisa, pastor powiedział, że tak oto dwie biografie splatają się w jedną opowieść.

Spojrzał na nią.
-Ale....przecież między nami coś się zaczęło.
Już zaczął używać czasu przeszłego.
- Przebudziłeś mnie, przypomniałeś to, o czym zapomniałam, ale.....
Urwała, nie chcąc przedłużać jego cierpień, a jednocześnie pragnąc wypowiedzieć słowa prawdy. Ujęła jego dłonie, w których wciąż trzymał zdjęcie Claudii.
-Połączyła nas strata. Ty swoją odnalazłeś.

Przyciągnęła jego głowę do swojej piersi.
- Odpocznij.
Tuliła go i z wolna kołysała. Wcześniej rzadko widziała jego łzy. Kiedyś powiedział, że to ona płacze za nich oboje. Teraz zaczął cichutko pojękiwać. Nie sądziła, że usłyszy od niego ten dźwięk, ale natychmiast go rozpoznała. Tak szlochał ktoś, kto stracił syn.

Wymknął się z sypialni, pozostawiając ją z jej snami i marząc, by być bohaterem chociaż jednego z nich.

Już nie musimy udawać, że jesteśmy szczęśliwi, jak kiedyś. Stawać, siadać i co cztery sekundy salutować.