Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moskwa to takie dziecko,które ściąga obrus i tłucze zastawę,żeby zwrócić na siebie uwagę.

Mo­skwa to takie dziec­ko, które ścią­ga obrus i tłu­cze za­sta­wę, żeby zwró­cić na sie­bie uwagę. Ro­sja­nie nie chcą, by ich igno­ro­wa­no, i znisz­czą wszyst­kie na­czy­nia, by tak się nie stało.

Ro­sja­nie nie­na­wi­dzą cu­dzo­ziem­ców tylko odro­bi­nę mniej niż sie­bie sa­mych, a w do­dat­ku są uro­dzo­ny­mi kon­spi­ra­to­ra­mi.

Dla Rosjanina mówienie o przyszłych sukcesach oznacza kuszenie losu.

Komplikacje uczuciowe stanowią poważną przeszkodę w pracy szpiega.

Reguły gry mówiły, że lepiej widzieć dziesiątki ogonów niż nie widzieć nikogo.

Zawsze mówiono mu, że ma nadążać, że nie może być ostatni i musi wygrać.

Kiedy jego serce cichło, a głos się uspokajał, doznawał prawdziwego olśnienia, że może na zimno stawić czoło sytuacjom nad którymi nie panuje.

- Amerykanie nigdy nie są dostatecznie poważni - zauważyła. - Zawsze się ze wszystkiego śmieją.

- Masz gorączkową potrzebę działania - ciągnął. - Im dłużej patrzysz na fiuta, tym słabiej ci stoi.