Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...To niegłupie,że narodziny i śmierć są tym,co łączy ludzi.Ludzie chcą myśleć,że w ten sposób mogą się nauczyć czegoś,co będą mogli przekazać innym.

Podkochiwałam się już w chłopakach z klasy. Jednego dnia chłopak był jak każdy inny, a następnego dnia jakaś nocna metamorfoza sprawiła, że cała moja uwaga mknęła ku niemu niczym opiłki metalu do magnesu. Potem zawsze potrafiłam go wypatrzyć, nawet w kłębiącym się tłumie. Wszyscy inni stawali się niewyraźni i rozmyci, a on jeden nie tracił ostrości. Nagle okazało się, że nie potrafię przy nim wypowiedzieć słowa. Wyobrażałam sobie, jak trzymamy się za ręce, i przyciskałam rękę do warg. Potem zauroczenie znikało równie tajemniczo, jak się pojawiało, i nie potrafiłam zrozumieć, jak mogłam być taka głupia, żeby myśleć, że ten chłopak, właśnie ten chłopak, wyróżnia się czymkolwiek na tle reszty.

Mrużąc powieki przed oślepiającym słońcem, na nowo musieliśmy się uczyć oddychać.