Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Samotność wcale nie zaczyna się od tego, że nagle nikt nie czeka na ciebie w domu.
Samotność zaczyna się wówczas, kiedy pierwszy raz odczujesz pragnienie, aby czekał tam na ciebie ktoś zupełnie inny...

Bo dom jest tam, gdzie miłość, a nie gdzie cement fundamentów.

Chciał zrozumieć, dlaczego czuje to, co czuje, a nie czuje tego, co bardzo by chciał odczuwać.

Miłość ma tylko dwa stany: fazę odurzającego zakochania, zdominowanego romantyczną namiętnością i intensywnym pożądaniem, oraz fazę głębokiej przyjaźni splecionej z erotyką i dotrzymywaniem wierności, co niekiedy jest mozolne i trudne. Skoro po pierwszej fazie pojawia się wyłącznie pustka i nuda, to miłości nie ma. Ani słabszej, ani mocnej. Nie ma żadnej.

Trudno żyć z niewyrażoną wdzięcznością. Trudniej niż z niewyspowiadanym grzechem.

Wciągnie przeszłości do teraźniejszości ma zawsze w sobie coś, co mogłoby świadczyć, że planuje się z kimś jakaś przyszłość.

Zachłysnął się wolnością i nie chciał odstąpić nikomu ani jej kawałka. Bycie z kimś zawsze wiąże się z kompromisem czyli tak naprawdę z rezygnacją z części swojej wolności.

Nie radził sobie z bezradnością. Od dzieciństwa nie potrafił. Proszenie kogokolwiek o pomoc było i do dzisiaj jest dla niego okazaniem nie tylko słabości, ale i rodzajem podległości.

Rodzina to system, jeśli zmienia się w nim jedna osoba, to druga także się zmienia.