Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W życiu każdego z nas są wyjątkowi ludzie, którzy mają w sobie nieskończone pokłady miłości i tolerancji dla wszystkich naszych wad.

Jest osoba, którą wydaje Ci się, że powinieneś być, i osoba, którą naprawdę jesteś. Nie mam pewności, kim powinnam być, ale teraz wiem, kim jestem.

Piękno to przekleństwo, nie pozwala nam zobaczyć, kto jest prawdziwym potworem.

[...] przestajemy marzyć w chwili, kiedy albo jesteśmy naprawdę szczęśliwi, albo nadeszła pora, żeby się poddać.

Ironia sprawiedliwości jest taka, że uczucia, które ją poprzedzają, i te, które z niej powstają, nigdy nie są w pełni uczciwe i zrównoważone. Nawet sama sprawiedliwość nie jest idealna.

Chwast to po prostu kwiat, który rośnie w niewłaściwym miejscu. (...) Tylko kto je nazwał chwastami? - ciągnie dziadek, nie przerywając pracy. - Nie natura. Ludzie. Natura pozwala, żeby rosły. Natura daje im miejsce. To ludzie przyczepiają im etykietę i je odrzucają.

My kobiety, świadomie lub nieświadomie, ubieramy się po to, aby sprawić sobie przyjemność, ukryć swoje niedoskonałości, podkreślić najlepsze cechy. Nasze ubrania są wyrazem tego, kim jesteśmy, odbiciem naszych myśli i uczuć.

Nie ma nic złego w popełnianiu błędów. One uczą nas brać odpowiedzialność. Pokazują, co się udaje, a co nie. Przekonujemy się, że następnym razem postąpilibyśmy inaczej, jak będziemy inni, lepsi i mądrzejsi w przyszłości. Nie jesteśmy jedynie chodzącymi pomyłkami. (...) Błądzić to rzecz ludzka. Człowiek uczy się na swoich błędach.

Czasami potrzeba całego życia ,żeby zbudować przyjażń ,i sekundy ,żeby ktoś stał się wrogiem .

-Nie bądź głupia. Chcę, żebyś była wolna.
-Nigdy nie będę wolna, jeśli ty nie będziesz.

Ludzie, którzy są kochani, mogą być kiedyś nienawidzeni z tą samą siłą.

Aby ktoś mógł wygrać, ktoś musi przegrać. A żeby ta osoba mogła wygrać, najpierw musi coś stracić.

- Istnieje siedem skaz na charakterze. Umniejszanie własnej osoby, czyli marginalizowanie i niedocenianie siebie. Taki człowiek ma kompleks niższości. Autodestrukcja, czyli karanie i czynienie krzywdy. Taka osoba żyje w stanie stałego konfliktu, który sprawia, że chciałaby od siebie uciec. Męczeństwo to cecha kogoś, kto uchyla się od odpowiedzialności. Upór to opieranie się zmianie, nawet tej dobrej. Chciwość to samolubność, pobłażanie sobie, nadmierna konsumpcja. Arogancja to kompleks wyższości, potrzeba, by być postrzeganym jako ktoś lepszy niż inni, bo bycie kimś zwyczajnym jest nie do zniesienia. Niecierpliwość to nietolerancja przeszkód i opóźnień.

Nieświadomość jest słotk. Wiedza to często odpowiedzialność, której nikt nie chce.

Liczą się czyny, nie słowa pamiętaj o tym.

Nasze oczy się spotykają, serce zaczyna mi szybciej bić.

- Wiesz, że istnieje pięć miliardów galaktyk? - pytam Tobiasa, który wpatruje się we mnie tak, jakby panikował bardziej niż ja i Raphael. Otrzepuję się z odłamków. - We wszechświecie, w samej naszej galaktyce jest siedemnaście miliardów plant wielkością podobnych do Ziemi. Może jedna z nich to świat równoległy, w którym nie masz dupy zamiast głowy.

Jest pewna przestrzeń, którą ludzie mają dla ciebie gdzieś w sobie, w środku. Każdy człowiek ma miejsce dla tych, których spotyka. Czasem jest ono duże, czasem małe.

Aby ktoś mógł wygrać, ktoś musi przegrać. A żeby ta osoba mogła wygrać, najpierw musi coś stracić.
Ironia sprawiedliwości jest taka, że uczucia, które ją poprzedzają, i te, które z niej powstają, nigdy nie są w pełni uczciwe i zrównoważone. Nawet sama sprawiedliwość nie jest idealna.

Chwast to roślina, która rośnie tam
Gdzie ludzie chcą uprawiać co innego.
Tylko kto nazwał je chwastami?
Ludzie.
Natura pozwala im rosnąć.
Natura daje im miejsce.
To ludzie przyczepiają im etykietę i je odrzucają.
-Ale te duszą kwiaty.
-Duszą je, bo próbują przetrwać.
Walczą o swoje miejsce.
Jestem chwastem.
Próbuje przetrwać.
Jestem naznaczona.

-We wszechświecie, w samej naszej galaktyce jest siedemnaście miliardów planet wielkością podobnych do Ziemi. Może jedna z nich to świat równoległy, w którym nie masz dupy zamiast głowy.

Jest osobą,
Którą wydaje ci się że powinieneś być,
I osoba,
Którą naprawdę jesteś.
Straciłam poczucie ich obu. To, mówi mój dziadek,
Idealne miejsce,
By zacząć od nowa.

Czasem potrzeba całego życia, żeby zbudować przyjaźń, i sekundy, żeby ktoś stał się wrogiem.

Zamiast przed czymś cały czas uciekać, najlepiej zmierzyć się z tym oko w oko.

Myśli, że rujnuje mi życie, nie ma pojęcia, na ile sposobów mnie ocalił.

Czasem trzeba być egoistą dla większego dobra.