Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek powinien być szczęśliwy, bo po to się rodzi. O to w tym wszystkim chodzi. Jeśli jest nieszczęśliwy, to znaczy, że robi coś nie tak ze swoim życiem.

Ludzie Bantayanu nie żyją przeszłością, bo niesie ze sobą ból. Nie żyją przyszłością, bo się jej boją. Żyją chwilą. A w tej chwili wszyscy jesteśmy szczęśliwi. Nie martw się. Co ma cię spotkać, to i tak cię spotka, po co o tym myśleć i się zamartwiać? Teraz jesteś szczęśliwa, bo jesteś u mnie, ja jestem szczęśliwa, bo mam gości i nie muszę robić prania, nie myślę o tym, że zaraz je zrobię, bo to mi psuje humor. A jak już będę je robić, cóż, pomyślę, że cudownie pachnie proszek, że robię to dla swoich dzieci, i znów się ucieszę. Widzisz, oto cała prawda o życiu – idź małymi kroczkami.

Marzenia mają silną moc. Jeśli o czymś marzysz, spełnia się. Dlatego trzeba uważać z marzeniami. Nie zawsze daje nam szczęście to, czego tak mocno pragniemy. Świat wie czego nam trzeba i daje nam to za darmo – słońce, powietrze, woda, kokosy, to wszystko mamy za darmo. Ale zawsze chcemy mieć więcej, choć nie zawsze jesteśmy szczęśliwsi, gdy już to więcej mamy.

Było mi wszystko jedno. (...) Byle się uczyć fachu. Łapać role. A potem następne i następne. Yolanda nauczyła mnie żyć chwilą. Wszyscy tu tak żyją, nie zauważyłaś? W mieście jest inaczej, ale tutaj, na wyspie, liczy się tu i teraz. Dlatego są szczęśliwi. Postanowiłem sobie, ze nie jest ważne, co robię - ważne jest to, żebym robił to pięknie. Chcę tworzyć rzeczy i chcę, by były po prostu piękne. Jeśli życie da mi kamień, oszlifuję go i stworzę z niego rzeźbę, jeśli da mi drewno, zbuduję z niego piękne krzesło, jeśli da mi skałę, wybuduję z niej wspaniałą grotę...

Pamiętaj, kim jesteś i po co jesteś na ziemi. Bez tego stajesz sie tylko kruchą skorupką.

Na Filipinach okazywanie smutku jest równoznaczne z okazywaniem słabości. Nikt nie chce być słaby, dlatego ludzie się śmieją. Nawet godzinę po tajfunie.