cytaty z książek autora "Jo Kyung-Ran"
Moja przyjaciółka M. porównała kiedyś miłość do wytatuowanego na dłoni napisu:
- Choćbyś nie wiem, jak się starała go zetrzeć, jakiś ślad pozostanie na zawsze. Dlatego musisz być absolutnie pewna, że tego chcesz. Musisz to dobrze przemyśleć.
Jestem chora, ale nie dlatego, że się rozstaliśmy, lecz dlatego, że nie mogę Ci powiedzieć, jak bardzo Cię kocham.
Bo nasze sny są świadectwem, że nie przestajemy myśleć o pragnieniach.
Psy przestają szczekać i warczeć, gdy wiedzą, że i tak nikt ich nie usłyszy.
Gdyby takie emocje, jak samotność, smutek czy radość można było wyrazić poprzez składniki potraw, samotność byłaby bazylią. Niekorzystnie wpływa na żołądek, przyćmiewa wzrok, przytępia umysł.
W trakcie pracy powierzchnia blatu (najlepiej marmurowa), narzędzia, składniki oraz palce powinny być chłodne...
Gdy się raz przyrzeknie komuś miłość, to przyrzeczenia należy dotrzymać.
Znajome otoczenie dodaje otuchy nie tylko dzieciom.
Od rozstania straszniejsze jest tylko wewnętrzne przekonanie, że mimo Jego odejścia, zostanę z Nim na zawsze.
Ludzie nigdy nie sprzeczają się w ciemnościach. Raczej się kochają albo rozmawiają.
M. miała rację, mówiąc, że miłość podobna jest do wytatuowanego na dłoni napisu. Jeżeli nawet nikt inny go nie zauważa, oślepia osobę porzuconą niczym światło neonów nocą.
Tak jak niezwykle istotne jest odczuwanie radości w kuchni, tak samo ważne jest, by w trakcie przygotowywania potrawy, skierować wszystkie myśli na tego, dla kogo gotujemy.
Ze wszystkich części ciała na upływ czasu najbardziej narażone są te wystające, jak nos czy palce u rąk.
Poszukując złota, człowiek może pozostać obojętny. Jednak sól porusza żądze każdego. I nie dzieje się tak bez przyczyny, gdyż ona nadaje smak każdej potrawie z mięsa.
Nietknięta potrawa wyraża pogardliwy stosunek do kucharza.
Można rozprawiać o skaleczonym palcu albo uwierających butach, jest jednak oczywiste, że nikt nie opowiada o tym, co go uwiera w sercu.
Każdy ma prawo do błędu i nigdy nie jest za późno, by go sobie uświadomić i naprawić.
Choćby twój język był niezwykle wrażliwy, ocena potrawy na podstawie jednego tylko kęsa niczym się nie różni od oceny charakteru człowieka na podstawie przelotnego spotkania.
Widok półnagiej kobiety i mężczyzny nie powinien dziwić. Jest on tak naturalny, jak połączenie dwóch smaków w jednej potrawie.
Gdy osoba, która kochasz, tak mocno cię zrani, zastanawiasz się, jak radzą sobie ze zdradą inni.
Powiadają, że nie można kochać drugiego człowieka w każdym momencie dnia i nocy. Ja kochałam Go w każdej sekundzie.
O smutku wiemy jedynie, że każdy przeżywa go inaczej.
Zróżnicowanie i spontaniczność stanowią jeden z najistotniejszych warunków gotowania.
Kobiety nie gotują dla samego gotowania. W potrawach kryją się uczucia, ich gniew i pretensje, pragnienia i smutek, a nawet ich modlitwy i cierpienie. To bez wątpienia najsmaczniejszą potrawą jest ta, w której wyraża się miłość.
Potrawa znika szybko, ale jej smak pozostaje na długo.
Z osobą, z którą możesz jeść, możesz również uprawiać seks. I odwrotnie: z osobą, z która uprawiasz seks, możesz jeść. Dlatego randki rozpoczyna zawsze wspólna kolacja. To ona, a nie łoże, jest bodźcem do instynktownego pożądania i pragnienia.
Dzięki tobie pojęłam, że jedzenie nie służy tylko zaspokajaniu głodu, lecz wpływa również na nasze emocje.
Człowiek syty i człowiek głodny różnią się od siebie. Głodny wymyka się wszelkiej kontroli. Natomiast sytemu można wyznaczyć jakieś granice, można z nim negocjować.
Zmysł smaku jest niczym diament, który tym jaśniej świeci, im bardziej go szlifujesz. Człowiek z dobrym apetytem ma również wolę życia. To prosta zasada, jeżeli tracisz chęć życia, tracisz również smak.
Trudno czerpać przyjemność z gotowania, gdy od samego początku jest ono obowiązkiem.