Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strzelanie pamiatkowych fotek okazalo sie najbardziej dostepna, najprostsza kompensacja strzelania do ludzi. Ci, ktorzy nie potrafili zrobic nic ze swoim zyciem - a wtedy juz nikt nie potrafil - robili tysiace zdjec, kasowanych pozniej setkami, jakby rozgniatali komary na rekach. To, co nie zostalo rozgniecione kopiowali do kompoterow i rozsylali e-mailami do dziesiatek znajomych, bo przyjaciol juz nikt nie posiadal. Robili to z mormonskiej checi skatalogowania utraconych losow wszystkich ludzi, zwierzat i przedmiotow dookola. Nigdy jeszcze niesmiertelnos nie byla tak dostepna i krotka zarazem jak wtedy.

To, co dostajemy od rodzicow w prezencie na swoje urodziny, to ladnie opakowane nasiono smierci, ktore musimy przez cale zycie podlewac, zeby wreszcie zakwitlo najbrzydszym i najbardziej smierdzacym kwiatem.

Nie wiem tylko, czy czlowiek w ogole zyje normalnie. Normalnie to nawet umrzec nie mozna, wiec co dopiero normalnie zyc?

Normalne zycie w nienormalnosci wlewajacej sie nawet w usta jest cenniejsze niz spokojna smierc.