Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Panbóg je dzisiej stobom.
-Ale nie jest dziś ze wszystkimi.

-Pomiędzy tymi, którzy panują, a tymi, którzy się buntują, są jeszcze ci, którzy ulegają. Dosyć ci już ulegałam, a nie znoszę panować.
-Gniew łatwiej z ciebie ujdzie, kiedy z twarzy zejdzie opuchlizna... Czy może to kwadrans poezji?

-Dziewczęta nie potrafią ukryć dwóch rzeczy. Jedną z nich jest ciekawość. Ty zaś aż płoniesz z chęci zadawania pytań.
-A ta druga to?...
-Rodzi się dużo niżej niż głowa. Poprzestańmy na pierwszej.

-Zaczęliśmy sobie mówić na "ty"...
-To przyszło samo.
-To zawsze przychodzi samo, kiedy ludzie się nie znoszą.

-Inni nie żyją, trzeba dogadać się z tymi, którzy zostali. Wojna zbliża ludzi. Wiem, jak ohydnie to zabrzmiało.
-To ty jesteś ohydny ze swoimi poglądami. Ludzie mogą się kochać także wtedy, kiedy nie ma niebezpieczeństw.

-Wojna zmienia nas w potwory.
-Właśnie dlatego, że jesteśmy potworami, wywołujemy wojny.

Kiedy biały pan zapładnia swoje niewolnice, wychwala się jego jurność! Ale gdy biała kobieta urodzi Mulata, zaraz zostaje "murzyńską dziwką"!

Niech się złamie krzyża ramię,
skończę w piekle, jeśli kłamię!

Na kuśkę Zbawiciela! Czy oni nigdy nie śpią?!

-Znam wartość rzeczy. Kiedy Louis powiedział mi, że będziemy świętować pani 28 urodziny, nie spodziewałem się, że jest pani taka świeża.
-Cóż za delikatność. Zbytnio mi pan schlebia. "Rzecz" dziękuje panu za piękny komplement na temat jakości jej mięsa.