Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ucieczka nie jest rozwiązaniem. Ludzie są okrutni,ale nie można się schować i udawać jak dziecko, że gdy zasłonisz oczy,to cię nie ma, że świat nagle staje się inny. Jest taki sam. Kiedy je odsłonisz, okazuje się, że wszystko wygląda tak jak dawniej, tylko ty nie jesteś gotowa.

Czasami jest łatwiej zaprzeczyć, zapomnieć... Ale przeszłość wraca, tak jak teraz, kiedy ty chcesz znać prawdę, kiedy odgrzebujesz to, co ona zakopała, kiedy wszyscy znów musimy przejrzeć się w swoich lustrach.

- Zastanawiałem się nad tym co mówiłaś, zanim zasnęłaś...
Niezależnie od tego, jak nieporadnie twoja mama wypełniała swoją rolę, była twoją mamą i pewnie kochała cię na swój sposób, tobie niezrozumiały. Być może życie nie nauczyło jej kochać i ta niemożność sprawiła, że ty też siebie nie pokochasz, dopóki nie wybaczysz jej. Twój gniew zawsze będzie drzazgą w twoim sercu, która zniszczy cię wcześniej czy później... Może powinnaś bardziej ją zrozumieć, może wtedy odnajdziesz w niej przestraszone dziecko, które samo nie zaznało miłości...
- Ona umarła.
- Twój gniew nie.

Rzadko zadawałam jej pytania na temat przeszłości, bałam się. Z każdej rozmowy na ten temat wychodziłam poraniona. Moja matka miała niezwykły dar do używania języka jak noża, wyczucie i subtelność były zarezerwowane tylko dla obcych. Opowieść o śmierci swoich rodziców przedstawiła mi, jakby to był fakt przedstawiony w gazecie, zero łez, wspomnień, uczuć. Wszystko, co dotyczyło przeszłości, było okryte tajemnicą, ja nie miałam do tego dostępu.