Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... z drzwi nieopodal wyszedł na dziedziniec duży biały kot. Przeciągnął się, ziewnął, pokazując rząd ostrych zębów, i skierował się w stronę chłopców.
– No i widzicie, obudziliśmy potwora – skomentował Michał, dalej drwiąc ze strachliwych braci.
– Kicia! – zawołał z radością Radek.
– Wypraszam sobie – powiedział całkiem wyraźnie kot.
Piotrkowi i Michałowi opadły szczęki, natomiast Radek rzucił się w stronę kota.
– Gadająca kicia! – wykrzyknął.
Kot odskoczył do tyłu.
– Dotkniesz mojego futra i nie żyjesz – oznajmił wyniosłym tonem. – Wiesz, ile czasu zajmuje układanie każdego włoska? Żadnych manier, nie dają spać, wyzywają od kici… Teraz może jeszcze głaskanko?