Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Byli sobie przeznaczeni, chłopak i dziewczyna, dwa rozdzielone serca. Bóg pragnął zbadać, czy prawdziwa miłość przetrwa. Chciał się dowiedzieć, czy wbrew przeciwnościom losu dwie połówki rozdzielonej duszy się odnajdą. Miną lata, oboje będą cierpieć. Oboje będą smutni, jednak pewnego dnia, kiedy najmniej będą się tego spodziewać, ich ścieżki ponownie się skrzyżują. Pozostaje pytanie: czy te dusze się rozpoznają? Czy odnajdą drogę wiodącą z powrotem do miłości…?

Zabijałem, bo musiałem. Nie miałem wyboru. I tak byłem martwy, nie byłem nikim więcej jak tylko numerem - odartym z moralności, wolności i życia. Byłem zwierzem wytresowanym do zadawania cierpienia bez wyrzutów sumienia. A nie można zabić kogoś, kto nie ma duszy.

Raze. To jedyne imię, jakim kiedykolwiek mnie nazywano, ponieważ unicestwiłem każdego sukinsny, który stanął mi na drodze.

..Możesz mnie mieć, Solnyszko. Możesz mieć mnie całego. Zawsze miałaś i zawsze będziesz miała..

Kochałam go. Zawsze tak było. Zawsze będę go kochała. (...) był dla mnie czymś znacznie więcej niż najlepszym przyjacielem... Był całym moim światem.

Zamykam oczy, bym mógł czuć, że jestem w tobie. - Położył rękę na piersi w okolicy serca i powiedział: - Widziałem zbyt wiele strasznych rzeczy. To chcę czuć tutaj.

Byłem aktualnym mistrzem. Byłem pewniakiem... maszyną...byłem śmiercią.

Kochałam go. Zawsze tak było. Zawsze będę go kochała. Luka, mój Luka. Miałam zaledwie trzynaście, a on czternaście lat, ale był dla mnie czymś znacznie więcej niż najlepszym przyjacielem… Był całym moim światem.

Zabijałem, bo musiałem. Nie miałem wyboru. I tak byłem martwy, nie byłem nikim więcej jak tylko numerem – odartym z moralności, wolności i życia. Byłem zwierzem wytresowanym do zadawania cierpienia bez wyrzutów sumienia. A nie można zabić kogoś, kto nie ma duszy.

Był do­sko­na­ły – dziki, szorst­ki, su­ro­wy – jego per­fek­cja była uj­mu­ją­ca.

Miłość to uczucie, Luka. Powstaje między dwojgiem ludzi. Dwojgiem ludzi, którzy nie potrafią o sobie nie myśleć, którzy myślą o sobie w każdej sekundzie, minucie i godzinie, każdego dnia i nocy. Dwojgiem ludzi, którzy chcą spędzić razem resztę życia.

Byli sobie przeznaczeni, chłopak i dziewczyna, dwa rozdzielone serca. Bóg pragnął zbadać, czy prawdziwa miłość przetrwa. Chciał się dowiedzieć, czy wbrew przeciwnościom losu dwie połówki rozdzielonej duszy się odnajdą. Miną lata, oboje będą cierpieć. Oboje będą smutni, jednak pewnego dnia, kiedy najmniej będą się tego spodziewać, ich ścieżki ponownie się skrzyżują.

Bóg umieścił cząstkę ciebie we mnie, by po naszych narodzinach wszyscy wiedzieli, że jesteśmy dopasowani.

Było tam tak wiele bólu i krwi (...) Zawodnikami w klatce były dzieci.... chłopcy, którzy nie wyglądali na starszych od niego. I walczyli w niej ... o życie (...).
-Od tej chwili będziesz znany jako zawodnik numer 818. Jesli chcesz przeżyć, nauczysz się jak walczyć i przetrwać w tym piekle.
818 właśnie tak zrobił. Z upływem czasu zawodnik ten stał się niepokonany. 818 stał się śmiercią. Cholernym , zimnokrwistym zabójcą.