Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pan Czereśniak pracował w instytucji podlegającej ministerstwu.(...) Ministerstwo - to brzmi dumnie, budzi szacunek, no i nie trzeba tam zbyt wiele robić ani zbyt wiele umieć. Wystarczy przychodzić i wychodzić punktualnie i mieć wyprasowaną koszulę. (...)Pani Czereśniak (...)pracowała w urzędzie(...)nie lubiła swojej pracy, ale nigdy nie miała innej i zdążyła się do niej przyzwyczaić. Uważała, że to dobra posada; nie musiała tam zbyt wiele robić ani umieć. Wystarczyło, że przychodziła i wychodziła punktualnie i nosiła elegancką, wyprasowaną bluzkę.(...) Poza tym podobało jej się to, że w pracy może godzinami rozmawiać z koleżankami i korzystać ze służbowego telefonu dzwoniąc do swojej siostry i koleżanek pracujących w innych urzędach. Jedyne co przeszkadzało pani Czereśniak w pracy, to ludzie, którzy przychodzili załatwić swoje sprawy i źle wypełniali formularze albo pospieszali ją. Na szczęście w biurze wszystko zależało od pani Czereśniak. Nigdy nie przejmowała się klientami. Nie lubiła pośpiechu i uważała, że jeśli ludzie naprawdę chcą załatwić swoje sprawy, mogą poczekać albo przyjść kiedy indziej.