Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I, w skrócie, dziękuję życiu za wszystko, co pomaga nam na co dzień być szczęśliwymi. Za oczy, bo dzięki nim możemy patrzeć na gwiazdy, za abecadło, bo z niego możemy układać piękne słowa, za stopy pozwalające nam zwiedzać miasta i biegać po kałużach, i za wszystkie te drobne rzeczy, którymi nie wszyscy mogą się cieszyć, a my, dopóki je mamy, powinniśmy podziękować za nie życiu.

Bo wszystko ma swój koniec, Blanco, i trzeba to uznać, choćby było to dla nas bolesne. Nie należy zostawiać otwartych ran. Czas, owszem leczy wszystko, ale o wiele lepiej, jeśli najpierw pogodzisz się z przeszłością".

... miłość jest uczuciem niezależnym od naszej woli, ulotnym i arbitralnym, które nie poddaje się dyktatowi rozumu.

(...) współczucie nie jest niczym innym, jak chęcią uwolnienia innych od cierpienia, nie bacżąc na to, jak wiele wycierpieliśmy od nich. Bez wyrównywania rachunków, bez spoglądania za siebie. (...) Podobno współczucie jest oznaką emocjonalnej dojrzałości, a nie moralnym obowiązkiem ani uczuciem, które bierze się z intelektualnej refleksji. Jest czymś, co po prostu przychodzi, i przychodzi w swoim czasie.

Czasem arogancja zaślepia nas do tego stopnia, że nie potrafimy zdać sobie sprawy z elementarnych spraw. Potrzeba kogoś, kto dopiero potrząśnie nami i pokaże, jak proste mogą być niektóre rzeczy, dopóki ich nie skomplikujemy.

Powiedziałem ci, że wszystkie rzeczy w życiu należy jakoś zakończyć, choćby było to bardzo bolesne. Tylko w ten sposób nasze rany goją się, nie pozostawiając zbyt wielkich blizn.
Gdybym potrafił to zrobić w swoim czasie, oszczędziłbym sobie wielu lat cierpienia".

Życzę Ci, żeby światło mijających lat sprawiło, że będziesz widzieć jasno swoją drogę. Wszystkiego Najlepszego!

Pisanie skłania cię do przemyślenia na nowo wielu spraw, zastanowienia się nad własnymi uczuciami i spojrzenia na rzeczywistość z nieco innej perspektywy. Jest czymś w rodzaju katharsis, które płynie z twojego własnego wnętrza.

Wracasz na właściwą drogę, Blanco. Najgorsze już za Tobą. Teraz musisz mieć otwarte oczy na to, co życie ci proponuje i słuchać głosu swojego serca".

Jedynymi, którzy zamilkli na zawsze są ci, którzy zginęli.Inni, nawet z oddali, nie przestali być dziećmi tej ojczyzny, to oni utrzymują o niej pamięć, to ich opowieści sprawiają, że nasz język żyje.

...jak niepewne są rzeczy, które uważamy za trwałe, jak łatwo jednym ruchem zniszczyć wznoszoną przez lata konstrukcję, która przewraca się jak domek z kart pod wypływem silniejszego podmuchu wiatru wpadającego przez okno.

Talenty zawsze rozdysponowywano w sposób arbitralny, nikomu nie było dane wybierać.