Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skrytość to postawa bezpieczna, ale nie pociągająca. Nie sposób pokochać osoby skrytej.

Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie.

To takie szczęście, kiedy dobrzy ludzie na siebie trafiają, a zawsze na siebie trafią.

Kobieta nie może poślubić mężczyzny tylko dlatego, że jej się oświadczył, albo dlatego, że jest do niej przywiązany i potrafi napisać w miarę znośny list.

Gdybym mniej panią kochał, potrafiłbym może więcej o tym mówić.

Jedna połowa ludzi na świecie nie potrafi zrozumieć, dlaczego drugiej połowie coś sprawia przyjemność.

Rzadko, bardzo rzadko w wyjaśnieniach pomiędzy ludźmi wyłania się całkowita prawda, rzadko zdarza się, by coś nie było choć trochę zatajone lub mylnie zrozumiane.

Są tacy ludzie, że im więcej się dla nich robi, tym mniej sami dla siebie uczynią.

Próżność, gdy uderza do słabej głowy może okazać się zgubna.

To szaleństwo nie dać ludziom siedzieć spokojnie w domu, a jeszcze większe nie siedzieć spokojnie w domu, gdy się może!

głupstwa przestają być głupstwami, jeżeli czynią je ludzie rozsądni, w sposób jawny. Zły uczynek jest zawsze złym uczynkiem, ale szaleństwo nie zawsze jest szaleństwem. Wszystko zależy od charakteru tych, którzy je popełniają.

Życzliwość dla wszystkich, ale nie przyjaźń dla wszystkich, jest zaletą prawdziwego mężczyzny.

,,(...)człowiek nigdy nie wyrobi sobie o nikim właściwego pojęcia .Stwarza obraz i kontent.

Słowo daję, Emmo, kiedy słyszę, jak pani pomiata rozumem, którym pani sama jest obdarzona, gotów jestem niemal dać się przekonać. Lepiej być całkowicie pozbawionym rozumu, niż robić z niego tak zły użytek, jak pani to czyni.

(...) jeżeli kobieta w a h a s i ę, czy ma przyjąć oświadczyny, to nie ulega wątpliwości, że powinna je odrzucić. Jeżeli nie wie, czy powiedzieć "tak", to znaczy, że powinna od razu powiedzieć "nie". Nie można beztrosko wstąpić w związki małżeńskie nie będąc pewną swoich uczuć, z rozdwojeniem w sercu.

Nagle z szybkością strzały przeszła Emmę myśl, że pan Knightley nie powinien się żenić z nikim, tylko z nią!

optymiści, choć zawsze spodziewają się więcej dobra niż to, które ich spotyka, nie okupują zawiedzionych nadziei odpowiednio głęboką depresją. Zapominają wkrótce o niepowodzeniu i znów ufnie patrzą w przyszłość.

Jakaż to dziwna rzecz, miłość!

Młodość i pogoda poranku pozostają w szczęśliwej analogii i działają z jednakową siłą, jeżeli więc troska nie jest tak dojmująca, by nie pozwoliła oczu zmrużyć, można być pewnym,że otworzywszy się następnego dnia, ujrzą złagodzony smutek i promień nadziei.

Wielka miłość gładkimi rzadko chadza ścieżki...

Mężczyzna powinien zawsze pragnąć, by mógł wprowadzić kobietę do piękniejszego domu niż dom, z którego ją zabiera, ten zaś, kto może to uczynić, jeśli przy tym nie wątpi w jej uczucie, jest w moim pojęciu najszczęśliwszym ze wszystkich śmiertelników.

(...) dla zakochanych wszystko jest interesujące i wszystko może stać się wstępem do poruszenia spraw bliższych sercu.

Nie ma nic bardziej pełnego uroku niż tkliwość serca. (...) Tego nie można z niczym porównać. Serce gorące i tkliwe w połączeniu ze szczerym, serdecznym sposobem bycia, bardziej potrafią zjednać wszystkich niż najświatlejszy umysł na świecie.

Natura ludzka jest tak przychylna tym, którzy znajdują się w niecodziennych sytuacjach, że o młodej osobie obojętnie czy wychodzi za mąż, czy umiera, na pewno ludzie będą mówić dobrze.

Do chwili gdy poczuła, że może je stracić, Emma nie zdawała sobie sprawy, w jak znacznym stopniu jej szczęście zależało od tego, że była pierwszą dla pana Knightleya, pierwszą w jego zainteresowaniach i w jego uczuciach.

Nie usłyszy pani ode mnie nic prócz prawdy. Krytykowałem panią prawiłem jej kazania, a pani znosiła to tak, jak żadna kobieta by nie zniosła. Niechże więc pani wysłucha prawdy, którą jej teraz powiem, najdroższa Emmo, równie dobrze jak ją pani dotychczas znosiła(...)Bóg widzi, że byłem zbyt nieśmiałym wielbicielem. Ale pani mnie zrozumie. Tak, pani widzi rozumie moje uczucia i jeżeli to możliwe, będzie mi pani wzajemna. Teraz pragnę tylko usłyszeć, raz jeden usłyszeć pani głos.

Nie, panno Emmo, pani dobrze wychowany młodzieniec jest może bardzo uprzejmy, czarujący w towarzystwie i ma doskonałe maniery, ale nie ma jednej ważnej cechy: nie potrafi uszanować uczuć swoich bliźnich i dlatego nie jest naprawdę dobrze wychowany.

Niech go pani zaprosi na obiad, panno Emmo, wybierze mu najlepszy kawałek ryby i kurczęcia, ale wybór żony pozostawi jemu. Proszę mi wierzyć, mężczyzna dwudziestosześcio- czy też dwudziestosiedmioletni potrafi sam dać sobie radę.

[pan Woodhouse:] A raz Henryczek poprosił mnie o nóż, ale mu powiedziałem, że noże są tylko dla dziadków.

(...) tylko ubóstwo sprawia, że staropanieństwo wywołuje wzgardę.