Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nowoczesny człowiek myśli o śmierci podobnie jak o kosmosie: gdzieś tam jest, bez wątpienia – ale w głębi serca jesteśmy pewni, że nigdy nie będziemy musieli wędrować w jej mroku.

Umieranie jest ciężkie, umieranie boli. A jednak mimo to, czy właśnie z
powodu tej kulminacji cierpienia, umieranie stanowi część życia.

[...]w społeczeństwie, w którym śmierci nie uważa się za coś oczywistego, lecz za skutek złych warunków życiowych. W społeczeństwie, które młodości czy starości nie uznaje za stan fizyczny, lecz za postawę duchową.

Czy chcesz umrzeć z własnej ręki? Czy też trzymając za rękę kogoś innego?

Umieranie to składnik życia. Smierć jest później.