Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] zasady źródłowego współdziałania [...] pierwszy wymagalnik brzmi: „Starać się dobrze zrozumieć cudzą propozycję, zanim się do niej ustosunkujemy negatywnie, jeżeli przy pierwszym jej usłyszeniu chętka nas zbiera do takiej reakcji”. Trzeba tamtemu komuś pomóc sformułować myśl jak najjaśniej, a wtedy zwykle okazuje się, że zawiera ona coś godnego zastanowienia i zamiast pełnej temperamentu, ale szkodzącej współdziałaniu rozmowy [...] następuje konstruktywna wymiana zdań.
Po drugie, jeśli ktoś coś proponuje, próbujmy nadać temu presumpcję dodatnią, a nie presumpcję ujemną. To znaczy: zróbmy założenie, że to jest pomysł dobry i że dopiero wtedy go odrzucimy, jeżeli się ujawnią dość ważkie przeciwko niemu argumenty. Bo ludzie kłótliwi robią właśnie inaczej, od razu nastawiają się contra i dopiero w pocie czoła trzeba ich zjednywać dla projektu. Ilu kłótliwych, tyle odrzuconych projektów, i współdziałanie rozkleja się na amen.
[...] trzecia dyrektywa - to zachęta do tolerancji.

Ci mają dużo czasu, którzy mają pełne ręce roboty. Ci bowiem cenią sobie czas i umieją tak nim gospodarować, że nic się nie marnuje.

Największym złem, jakie może spotkać istotę ludzką, jest jej upadek moralny.

Para zakochanych, urzeczywistniająca swoje pragnienia - to coś w rodzaju dwójki alpinistów, związanych liną, i zabezpieczających się wzajemnie od osunięcia się w przepaść.

[...] społeczeństwo, które by zaniedbało troskę o rozwój nauki, musiałoby popaść w stan upokarzającej zależności od innych.

Doskonałość jak medycyna, potrzebna jest do tego, by niszczyć to, co czyni ją niezbędną.