Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaledwie przed kwadransem wziąłem tę kobietę i już ją okłamuję. Beletryści uwzględniają wprawdzie i ten moment, ale odkładają go na pózniej. Wedle ich recepty kłamstwa zaczynają się w chwili, gdy przychodzi zobojętnienie. Jest to błąd logiczny. Obojętność nie potrzebuje przecież kłamstw!

A jednak na przekór tym argumentom czuję się znowu osaczony, niepełny może nawet wykpiony. Jeśli bowiem śniadanie, w gruncie rzeczy banalne i oczywiste, wzbogaca mnie o nowe treści i skłania do gorzkich rozmyślań - to jak wiele mógłbym osiągnąć, przemierzając wzdłuż i wszerz cały ten olbrzymi kraj, spotykając przeróżnych ludzi, nudnych i ciekawych, wesołych i smutnych, mądrych i głupich, którzy dotychczas nie odwiedzili mnie w czterech ścianach pracowni i nie przeniknęli na karty mych rękopisów.

Pewien poziom intelektu, podobnie jak nowoczesna chemia, pozwala czerpać żywe treści wprost z powietrza.

Był to człowiek ulepiony z gliny nienawiści. Otaczał się dziełami racjonalistów, cytował ich z upodobaniem, pełen lubości mówił z pamięci całe fragmenty Wolterowskiego "Kandyda". Dzisiaj jestem pewny, że cienka laseczka, z którą się nigdy nie rozstawał, służyła mu do fizycznego karcenia żony.

Oczy starzeją się inaczej niż serce, stopy, skóra. Starość naszych oczu zależy od naszych widoków.

Nie trzeba być drzewem, żeby pić soki ziemi.