cytaty z książki "Herzog"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nawet najbardziej wzniosłe myśli genialnych ludzi, można przerobić na konserwę w puszce intelektualisty.
Może(...)ludzie chcą, żeby życie się skończyło. Splugawili je. Odwaga, honor, przyjaźń, szczerość, obowiązek - zbezcześcili wszystkie te wartości. Pokalali je. Skutek jest taki, że patrzymy ze wstrętem na powszedni chleb, który przedłuża bezsensowne istnienie. Był taki czas, gdy ludzie rodzili się, żyli, umierali. Ale czy teraz możesz o nas powiedzieć, że jesteśmy ludźmi? Jesteśmy tylko stworami. Sama śmierć ma nas już chyba dosyć. Wyobrażam sobie śmierć stającą przed obliczem Boga i mówiącą: «Co ja mam począć? Urząd śmierci został odarty z majestatu. Uwolń mnie, Panie, od tego ohydztwa».
Kiedy serce człowieka jest jak klatka, z której uleciały wszystkie mroczne ptaki, jest wolny, jest lekki. I chce, żeby jego sępy wróciły. Tęskni do swoich zwykłych walk, do swoich bezimiennych, próżnych wysiłków, do swojego gniewu, cierpienia i grzechów.
Oburzenie jest uczuciem tak wyczerpującym, że należy je zachować dla najjaskrawszych niesprawiedliwości.
Światło prawdy nigdy nie jest tak bardzo odległe, a żadna istota ludzka nie jest aż tak mało znaczącą czy zepsuta, żeby nie mogła znaleźć się w jego kręgu.
W dawnych czasach genialność człowieka manifestowała się głównie w metaforach. Teraz jednak w faktach...
Wybrzeże morskie jest zdrowe dla wariatów - pod warunkiem, że nie są za bardzo obłąkani.
Nie ta długa choroba, moje życie, tylko ta długa rekonwalescencja, moje życie. Liberalno-burżuazyjne korektury, złudzenie poprawy, trucizna nadziei.