Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwa miłość to nie namiętny seks pod gołym niebem rozświetlanym sztucznymi ogniami, ale zwykły niedzielny poranek, kiedy mąż ci przynosi szklankę wody, dwie aspiryny i elektryczną poduszkę na bolący krzyż

O tym, jakim jest się człowiekiem, decydują pojedyncze chwile porozrzucane jak plamy farby na płótnie życia.
To, kim byłeś i kim kiedyś będziesz, kryje się w małych, pozornie nieważnych codziennych decyzjach. ... aż wreszcie pewnego dnia uświadamiasz sobie, że to one właśnie uczyniły z ciebie człowieka, jakim jesteś.

Co mogło było być i to, co było,
jeden ma kres, teraźniejszy wiecznie.
Echo stąpania dudni nam w pamięci
Przejściem, w któreśmy sami nie wchodzili nigdy,
Ku drzwiom zamkniętym, których nie otwieraliśmy nigdy.

Świat wokół nas bywa straszny. Czasami w jednej chwili wszystko może się zmienić i osoba ci bliska - bez względu na to, jak bardzo się ją kocha - może umrzeć.

O tym, jakim jest się człowiekiem, decydują pojedyncze chwile porozrzucane jak plamy farby na płótnie życia. To, kim byłeś i kim kiedyś będziesz, kryje się w małych, pozornie nieważnych codziennych decyzjach.

Kiedy rozpada się czyjeś życie, powinien być huk. Okropny hałas, który zatrzymałby przechodniów. Potężny grzmot, jakby Partenon walił się w gruzy, a nie cisza, zwykła codzienna cisza.