Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie jako jednostki to istoty rozumne. Ale społeczeństwo zdaje się spontanicznie wydobywać z nich coś w rodzaju zbiorowej głupoty. Szkocki dziennikarz Charles Mackay w swojej książce z 1841 roku użył słynnego określenia „szaleństwo tłumów" na opisanie baniek ekonomicznych, krucjat i polowań na czarownice. „Ludzie" — pisał — popadają w szaleństwo stadami, zaś zmysły odzyskują powoli, jeden po drugim".

A jeśli przeoczyłem coś kluczowego lub zupełnie źle robię co ważnego? Wówczas cały mój wysiłek traci sens. Przejechanie szybko dalekiej drogi w złym kierunku jest bardziej niż bezcelowe. Jak obniżyć prawdopodobieństwo popełnienia tak wielkiego błędu? Oczywiście, jeśli spędza się za dużo czasu, zmagając się z takimi wątpliwościami, nigdy się nigdzie nie dociera. W idealnym świecie być może człowiek powinien mieć dwa życia. Pierwsze, w którym mógłby się najpierw rozeznać, jaki kierunek jest właściwy. I drugie, w którym po prostu ruszyłby w tym kierunku najszybciej jak to możliwe.