Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziś kod neoliberalnego kapitalizmu wpycha nas w podziały klasowe.
Dziś jest tak, że nawet jeśli mieszkamy w jednym bloku czy żyjemy w podobnej bańce społecznej, to i tak korzystamy z innych dóbr kultury. Mamy wielorakie zainteresowania, innych znajomych, różną znajomość języków obcych - to wszystko powoduje zróżnicowanie w dostępie do kultury. Brakuje spraw, które by nas łączyły, a gdy się już pojawi jakiś temat, na jaki chcemy rozmawiać, to po dwóch tygodniach zainteresowanie mija i nie wiadomo, czego się właściwie dowiedzieliśmy o świecie z tej całej dyskusji.

Najważniejszy wniosek- szczególnie z książki Temelkuran - to przeświadczenie, że demokracja nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią dbać każdego dnia, obalić ją może nie tylko pucz, ale również powolny proces, polegający na zawłaszczaniu instytucji, poniżaniu obywateli i odbieraniu im praw, lekceważeniu standardów, ignorowaniu zastrzeżeń i wątpliwości, antagonizowaniu obywateli i tworzeniu atmosfery nieustannego konfliktu. Powolny rozkład demokracji jest bardzo niebezpieczny, bo gdy coś rozkłada się w czasie, łatwiej nam się do tego przyzwyczaić, nawet gdy na bieżąco nie zgadzamy się z zachodzącymi zmianami. W którymś momencie rzeczy niewyobrażalne stają się rzeczywistością. Przesuwa się kolejna granica ingerencji państwa, szykanowania opozycji, liderów społecznych, sędziów, dziennikarzy itd. Choć państwo zaczyna funkcjonować zupełnie inaczej, to jednak musimy żyć dalej. Dostosowujemy się. I stopniowo odcinamy sobie drogę powrotu do demokratycznej rzeczywistości.