Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy kazali mi być sobą, to byłam. Zrozumiałam, że ludzie czytają mnie inaczej, niż jaka jestem naprawdę.

Dziewięćdziesiąt procent ludzi nie potrafi mówić o uczuciach, przeżywać ich. Gdyby zapytać pierwszą z brzegu osobę, co czuje, nie będzie w stanie na to pytanie odpowiedzieć, bo nikt nas tego nie nauczył. Tę ułomność dziedziczymy z pokolenia na pokolenie.

Ludzie często mnie pytają, czy muszę chodzić na mityngi. Nie, nie muszę. Chodzę, bo chcę. To jest jedyne miejsce, gdzie mogę wypowiedzieć na głos swoje myśli i lęki. Kiedy dusisz je w sobie, urastają do demonicznych rozmiarów. Wyartykułowane tracą na sile.

Żyjemy w świecie migoczacych i zmieniających się obrazków. To nas zabija. Tylko w puste człowiek jest w stanie spotkać się z Bogiem, a jeśli jesteś niewierzący, to przynajmniej że swoimi pragnienia i i myślami.