Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Jeśli istnieje piekło na ziemi, to na pewno jest nim liceum.

Pewnego dnia się wybudzisz z marzeń i pojmiesz, że nie ma takich cudów jak ten jedyny." ~Frannie, str.37

Miłość nie istnieje, tak naprawdę.[...] To niebezpieczne wierzyć w coś, co może cię tylko zranić. Więc ja nie wierzę." ~ str.54

Nie wierz we wszystko, co słyszysz." ~Frannie, str.78

To poprostu głupie. Zupełnie jakbyś powiedział,że ograłam cię w pokera,bo oszukiwałam,ale ty się cieszysz,że mam wszystkie twoje pieniądze.

-Gdybyś zabrała mi pieniądze i kupiła mi za nie raj, to ja bym się cieszył. A to właśnie zrobiłaś.

- No więc czym jest ta osłona? Co Luc musiałby zrobić? - pyta Frannie.
Gabriel odrywa wzrok od niej i rzuca mi cyniczne spojrzenie.
- Musiałaby mu wyrosnąć aureola.
Frannie wywraca oczami.
- Bądź poważny.
Obaj na nią patrzymy śmiertelnie poważnie.
- Świetnie - powtarza.

Nie wierz we wszystko, co słyszysz." ~Frannie, str.78

Czuję kwaskowaty cytrus strachu, gorzki czosnek nienawiści, anyż zawiści i imbir żądzy.

Przebaczenie to klucz do wszystkiego.

Bo miłość nie istnieje,tak naprawdę nie istnieje.(...)To niebezpieczne wierzyć w coś,co może cię tylko zranić.Więc ja nie wierzę.

Nie wierzę w miłość,to właśnie jednak czuję.Czuję ją od niego i czuję ją w sobie.(...)O ile Gabe to spokój i miłość,Luc jest wszystkim innym:żądzą,namiętnością,z tą uwodzicielską energią,która sprawia,że pragnę go na wszystkie złe sposoby.

A sama czuję się jak kupa".

Gra skończona.Bo ją kocham.

Nie jestem święta.

W ogóle nie wierzę w miłość,naprawdę.Ale pożądanie...pożądanie jest prawdziwe jak najbardziej.

Gdybym zechciał,mógłbym ją teraz wziąć.I jakaś część mnie głośno się tego domaga-żeby wziąć jej ciało.Ale inna część,połączona z tym obcym uczuciem,też się domaga.Domaga się jej duszy.Ją też mógłbym wziąć.A gdybym ją wziął,bylibyśmy razem-pod każdym względem-przez całą wieczność.

Zupełnie jakby był jakimś narkotykiem.Nie mogę się nim nasycić.I jeśli narkotyki robią z ludźmi takie właśnie rzeczy,to już rozumiem,jak można się uzależnić.

Znowu muszę walczyć ze łzami.Naprawdę chcę być na niego wściekła.Chcę go nienawidzić,bo to jest uczucie bezpieczniejsze niż miłość do niego.

Od jego uśmiechu moje serce trochę się gubi.