Beatrice Wagner

Książka jest popularno naukowa. Należy o tym pamiętać czytając i najlepiej się nie spieszyć. Ja niestety miałam ja z biblioteki i przemyślenia musiałam odłożyć na później i skupić się na "przerobie". Warto tez mieć pod ręką coś do notowania. Przy okazji dowiedziałam się o zlikwidowaniu na LC funkcji prywatnych notatek- powiedziano mi, że z powodu braku zainteresowania. :-( W związku z tym moja książka wyglądała jak kolorowy jeżozwierz i ciągle stoję przed dylematem, gdzie umieścić niektóre spostrzeżenia i notatki.Ani nie są to cytaty, ani nie nadają się do umieszczania w opinii. Trudno. Muszę przyznać, że lubię tego typu książki. Lubię, kiedy ktoś poszerza moja wiedzę w miarę przystępny sposób. Do tej książki podchodziłam jednak z wyjątkowym...nabożeństwem wręcz. od roku bowiem przeżywam moje nadchodzące urodziny. Żargonem dziennikarskim mówiąc "szok i niedowierzanie". Gdzie moja młodość? Teraz już tylko degrengolada, fizyczne upodlenie i rozpad umysłowy. Wszakże uczono mnie, że synapsy tworzą się tylko w mózgu młodym, a kiedy już raz się rozłączą, nie ma nadziei by ponownie rozjarzyły się blaskiem myśli. Po latach spędzonych w ciemnych biurach bez okien, pracy nocnej i mobbingu zauważyłam poważny spadek inteligencji. Pomijając depresje umysł przestał być lotny, koncentracja za to jak najbardziej ulotna. Dowcip nie jest już cięty a riposta, która z definicji powinna być szybka porusza się chyba przy balkoniku, bo nadchodzi przed snem, dawno już nie potrzebna i przez to irytująca. Dlatego od roku urodziny "graniczne" napawały mnie takim strachem. I oto publikacja_ Im starszy tym lepszy. I nadzieja. Nie wszystko stracone. Nadal się boje, ale już nie tak. Polecam te książkę zarówno młodym jak i starszym. Tym pierwszym, by nauczyli się zapobiegać "flaczeniu" mózgu. Tym drugim, by ogarnęli i podrasowali to co im zostało, a nawet przy trochę większym wysiłku sięgnęli po więcej.Prof. Poeppel ze swada udowadnia, że nic nie jest ostateczne, oraz że wielu prawd o mózgu jeszcze nie wiemy.POLECAM!!