Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Buck Rogers to postać znana fanom klasycznej SF. Bez niej nie byłoby Flasha Gordona, a bez tego... nie powstałyby „Gwiezdne wojny”. Nie zmienia to jednak faktu, że „Armageddon 2419 A.D.” to typowa pulp-fiction dwudziestolecia międzywojennego. Znajdą się w niej nie tylko bardzo proste, schematycznie nakreślone charaktery, przesycona zbrojnym konfliktem akcja, ale również niezawoalowany rasizm, który był skutkiem atawistycznego lęku białych Amerykanów przed „yellow peril” (żółtym niebezpieczeństwem). Ta stylistycznie słaba i dramaturgicznie bardzo prosta historyjka jest kontynuowana w drugiej noweli o Bucku Rogersie pt. "The Airlords of Han", gdzie krwawa i bezwzględna walka ras eskaluje w kierunku globalnego konfliktu. Nowlan udowadnia, że ma fantazję, kreując co raz to wymyślniejsze bronie i taktyki na użytek obydwu stron, ale z dzisiejszej perspektywy jego twórczość nuży, czasami nawet odrzuca. Jedynym, niewielkim plusem tej książki jest wykreowana przez Nowlana wizja świata maksymalnie zdygitalizowanego, w którym istnieje pewien rodzaj internetu a większość elit wśród obywateli miast żyje w próżniaczej bezczynności. Nie był to w latach 20-tych ubiegłego wieku pomysł całkowicie nowy, bo pierwsze tego typu społeczeństwo opisano już kilkadziesiąt lat wcześniej. Facyt: Tylko dla zainteresowanych historią gatunku.