Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2019
2010
Pozytywna dyscyplina. Pierwsze 3 lata życia. Od niemowlaka do przedszkolaka - budowanie fundamentów pod wychowanie kompetentnego, pewnego siebie i szczęśliwego dziecka Jane Nelsen 
a książka będzie bardzo dobrym wyborem dla rodziców, którzy chcą dopiero zacząć przygodę z czytaniem poradników o wychowaniu dzieci. Ja wcześniej czytałam inny poradnik <jak mówić żeby maluchy nas słuchały> i wiele tematów się powtarza <trudno żeby było inaczej>. W książce Jak mówić... było pokazane więcej narzędzi jakie ma do dyspozycji rodzic, było więcej życiowych przykładów. W dyscyplinie bardzo fajnie został poruszony temat "ekranów" dla dzieci. Ja jestem przeciwna sadzaniu malucha przed tv/telefonem/tabletem. Mój syn wie tylko, że rzez telefon mama robi halo halo i służy do robienia zdjęć, czas spędzamy inaczej. Nie mam prawa oceniać rodziców, który korzystają z ekranów, może kiedyś sama będę miała kryzys i skorzystam z takiej pomocy.
W pewnym momencie przeczytałam piękne słowa: "Pamiętaj, dbanie o siebie to ważny element dbania o dziecko". Chyba nie umiem złapać jeszcze równowagi, zawsze to syn jest na pierwszym miejscu :)
Ja niczego odkrywczego nie dowiedziałam się z tej książki, ale może dla innych rodziców będzie inspirująca.
Minusem jest wysoka cena i ciężka dostępność.
Pozytywna dyscyplina. Pierwsze 3 lata życia. Od niemowlaka do przedszkolaka - budowanie fundamentów pod wychowanie kompetentnego, pewnego siebie i szczęśliwego dziecka Jane Nelsen
Przeczytałam tę książkę ponownie przy drugim dziecku, bogatsza w kilkuletnie doświadczenie macierzyństwa. Parę rzeczy sobie przypomniałam, ale tym razem dochodzę do wniosku, że książka jest trochę zbyt przegadana. Autorki się powtarzają i a, szumnie nazywane narzędziami, podpowiedzi, podpowiedzi, jak radzić sobie z małym dzieckiem, opisane są nie zawsze precyzyjnie.
Książka może być inspirująca, gdy się zaczyna przygodę z macierzyństwem. Po pięciu latach bycia mamą uważam, że lektura w pewnym stopniu była stratą czasu. Raziło mnie też takie typowo amerykańskie przedstawianie niektórych zagadnień.
